Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/11261 Esas 2022/9074 Karar Sayılı İlamı

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)

Mağdur ...’ı kasten basit yaralama suçundan sanık ...'ın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 2.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Ermenek Asliye Ceza Mahkemesinin 17.01.2018 tarihli ve 2017/128 Esas, 2018/18 Karar sayılı kararına karşı yapılan itirazın uzlaşma işlemleri yapılmadığından bahisle kabulü ile kararın kaldırılmasına ilişkin mercii Ermenek Ağır Ceza Mahkemesinin 14.03.2018 tarihli ve 2018/37 değişik iş sayılı kararı ile anılan mercii kararını takiben yapılan yargılamada, taraflar arasında uzlaşma sağlanamadığı gerekçesiyle adı geçen sanığın 5237 sayılı Kanun'un 86/2, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 2.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Ermenek Asliye Ceza Mahkemesinin 27.06.2018 tarihli ve 2018/91 Esas, 2018/221 Karar sayılı kararının itiraz edilmeden 10.09.2018 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde 08.10.2019 tarihinde işlediği kasıtlı suçtan mahkûm edildiğinin ihbar edilmesi üzerine, hakkındaki hükmün açıklanmasına ve sanığın 5237 sayılı Kanun’un 86/2, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 2.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Ermenek Asliye Ceza Mahkemesinin 06.01.2021 tarihli ve 2020/272 Esas, 2021/10 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 04.08.2022 tarihli ve 2021/5201 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 25.10.2022 tarihli ve 2022/112502 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Sanığın eyleminin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2. maddesi kapsamında kaldığı, bu suçun şikayete tabi olduğu, mağdurun 08.10.2020 tarihinde şikayetten vazgeçme dilekçesi verdiği anlaşıldığından, sanığa atılı kasten basit yaralama suçunun soruşturulması ve kovuşturulmasının şikâyete bağlı olduğu gözetilerek, 5237 sayılı Kanunu'nun 73/6. maddesi gereğince, şikâyetten vazgeçmeyi kabul eden sanık ... hakkında mağdur ...’ı kasten basit yaralamadan açılan kamu davasının düşürülmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık hakkında, mağdura yönelik silahla kasten basit yaralama suçundan TCK'nin 86/2, 86/3-e maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle dava açıldığı ve mağdurun 08.10.2020 tarihli dilekçesi ile şikayetten vazgeçtiğini bildirdiği, sanığın da şikayetten vazgeçmeyi kabul etmiş olduğu, mahkemece eylemin silahla gerçekleştirmediğinin kabul edilerek sanık hakkında TCK’nin 86/3-e maddesinin uygulanmamasına karar verildiği, bu hali ile sanığa atılı eylemin şikayete tabi olmasına göre Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünceler yerinde görüldüğünden; Ermenek Asliye Ceza Mahkemesinin 06.01.2021 tarihli ve 2020/272 Esas, 2021/10 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nin 309/4. maddesinin (d) bendi gereğince KANUN YARARINA BOZULMASINA ve sanık hakkında kasten basit yaralamadan açılan kamu davasının mağdurun şikayetinden vazgeçmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK’nin 73/4 ve 73/5. maddesi delaletiyle 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.11.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.