Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/4754 Esas 2022/5506 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Dava, bir şirketin ticaret sicilden re’sen terkin edilmesi üzerine, davacı kurumun şirketin ihyasını istemesi ve davalı Ticaret Sicil Müdürlüğü’nün bu isteği reddetmesi sebebiyle açılmıştır. İlk derece mahkemesi, davalı müdürlüğün talep dışında çıkarak şirketin ihyasına karar verilmesine karar vermiştir. Ancak, Bölge Adliye Mahkemesi, ihtar koşulunun yerine getirilip getirilmediğinin ispat edilemediğini ve terkin işleminin doğru olup olmadığının sorgulanması gerektiğini belirtmiş ve davacı kurumun şirketin ihyasını istemekte hukuki yararı olduğu sonucuna varmıştır. Bu nedenle, dava husumet yönünden usulden reddedilirken, şirketin terkin kararının iptal edilerek, ticaret siciline ihyası kararlaştırılmıştır. Kararda, Türk Ticaret Kanunu'nun geçici 7. maddesi ve Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun ilgili madde ve fıkralarına atıfta bulunulmuştur.

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 43. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 9. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 25.04.2019 tarih ve 2018/78 E- 2019/623 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 43. Hukuk Dairesi'nce verilen 07.04.2022 tarih ve 2020/867 E- 2022/445 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı ... Müdürlüğü vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, ihyası talep edilen davalı şirket hakkında, çalışanı ...’ın 27/07/1990 tarihinde geçirdiği iş kazası sonucu maluliyeti sebebiyle iş mahkemesinde rücu davası açıldığını, dava devam ederken davalı şirketin ticaret sicilden terkin edildiğini ileri sürerek, şirketin ihyasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... Müdürlüğü vekili, 6102 sayılı yasanın geçici 7. maddesi kapsamında tesis edilen işlemde hukuka aykırılığın bulunmadığını, şirketin sermayesini kararname gereği 31/12/1998 tarihine kadar artırmayarak münfesih duruma düştüğü tespit edildiğinden re’sen terkin kapsamına alındığını, gerekli tebliğat ve ilanların yapıldığını, sicil kaydının 31/07/2013 tarihinde re’sen terkin edildiğini, davanın açılmasına neden olunmadığından yargılama giderlerinden sorumlu olmadıklarını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket, davaya cevap vermemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; ihyası istenilen şirketin TTK’nun geçici 7. maddesine göre 31/07/2013 tarihinde re’sen sicilden terkin edildiği, davacı kurum tarafından davalı şirket aleyhine Bakırköy 20.İş Mahkemesinin 2015/313 E. kayden rücuen tazminat davası açıldığı, davanın derdest olduğu, davalı şirketin ihyası için süre verildiği, bu davadaki yargılamanın devam edebilmesi için taraf teşkilinin sağlanması gerektiği, şirketin ihyası için açılacak davada husumetin Ticaret Sicil Müdürlüğüne yöneltilmesi gerekeceği, terkin edilen şirkete husumet yöneltilemeyeceği, davalı şirketin sicilden terkini usulüne uygun yapıldığından yasal hasım konumunda olan davalı ... Müdürlüğü’nün yargılama giderlerinden ve vekalet ücretinden sorumlu tutulamayacağı gerekçesiyle davalı şirket aleyhine açılan davanın husumet yönünden reddine, sicil kaydı re’sen terkin edilen şirketin ihyasına, yargılama giderlerinin davacı üzerine bırakılmasına karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre; davacı kurumun şirketin ihyasını istemekte hukuki yararının bulunduğu, davalı ... Müdürlüğü’nün Türkiye Ticaret Sicil Gazetesi'nde yayınlanan genel ilan dışında yöneticilere ihtarat çıkardığına dair herhangi bir mazbata ve belge sunulmadığı, sicil dosyasında da buna ilişkin belge olmadığı, ihtar koşulunun yerine getirildiği hususunun ispat edilmediği, terkin işleminin hatalı olması nedeniyle davalı ... Müdürlüğü’nün yargılama gideri ve vekalet ücretinden sorumlu olduğu, ilk derece mahkemesince talep dışına çıkarak dosya ile sınırlandırma yapmaksızın şirketin ihyasına karar verdiği, ihya kararının yapılacak ek tasfiye işlemiyle sınırlandırma gerektiği, kamu düzenine ilişkin olan bu hususun istinaf sebebi yapılmasa bile re’sen dikkate alınacağı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf isteminin kabulü ile ilk derece mahkemesinin kararının kaldırılmasına, davalı şirket hakkındaki davanın husumet nedeniyle usulden reddine, re’sen terkin edilen şirketin Bakırköy 20. İş Mahkemesi’nin 2015/313 Esas sayılı dava dosyasının sonuçlandırılması işlemleri ile sınırlı olmak üzere terkin kararının iptali ile ticaret siciline yeniden tescili suretiyle ihyasına, yargılama giderleri ve vekalet ücretinin davalı ... Müdürlüğü'ne yüklenmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı ... Müdürlüğü vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK'nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı ... Müdürlüğü vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, davalı ... Müdürlüğü'nden temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 06/09/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.