Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/3612 Esas 2022/5544 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalı tasfiye memuru vekili, Emir Tekstil İthalat İhracaat Tic. Ltd. Şti.'nin tasfiye edilmesi sonrasında, takip dosyasının yürütülebilmesi için terkin işleminin iptal edilmesini, şirketin ihyası ve tekrar tesciline, tasfiye memuru atanmasına karar verilmesini talep etmiştir. Mahkeme, şirketin ihyası talebinde hukuki yararı olduğu gerekçesiyle davayı kabul etmiştir. Ancak davalı tasfiye memuru vekili, istinaf kanun yoluna başvurarak temyiz etmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi de davanın kabul edilmesi doğrultusunda verilen kararda bir isabetsizlik olmadığına hükmederek, istinaf talebini reddetmiştir. Kanun maddeleri olarak HMK'nın 353/1-b/1 ve 370/1. maddeleri uygulanmıştır.

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 3. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Çorum 2. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 10.06.2021 tarih ve 2021/58 E- 2021/189 K. sayılı kararın davalı tasfiye memuru vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi'nce verilen 05.04.2022 tarih ve 2021/1417 E- 2022/601 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı tasfiye memuru vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, ...'nde kayıtlı bulunan, oda sicil numarası 7659 ve ticaret sicil numarası 7785 olan, tasfiye halinde Emir Tekstil İthalat İhracaat Tic. Ltd. Şti.’nin sicil kaydından terkin işlemi yapıldığını, şirketin Antalya 2. İcra Müdürlüğü 2006/16114 esas sayılı dosyasında müvekkiline borçlu bulunduğunu, takip dosyası derdest olduğu halde şirketin kapanışının yapıldığını, takip dosyasının yürütülüp sonuçlandırılabilmesi için terkin işleminin iptali, şirketin ihyası ile şirketin Çorum Ticaret Sicil Memurluğuna yeniden tesciline, tasfiye memuru atanmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, ihyası istenen Emir Ltd. Şti.'nin TTK hükümlerine uygun olarak 05/01/2011 tarihinde tasfiye edildiğini, bu şekilde usule uygun şekilde tasfiye edilmiş olan şirketin bu tarihten önce veya sonra doğup devam eden herhangi bir aktif bir hak veya mal varlığı bulunmadığını, davacı tarafından açılan bu davanın hak düşürücü süre geçtikten sonra açıldığını, hukuki yarar yokluğu nedeniyle hukuki mesnetten yoksun davanın reddine, yargılama giderleri ve vekalet ücretinin davacı üzerinde bırakılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; dava derdestken şirketin ihyasını istemekte hukuki yararı bulunduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karara karşı davalı tasfiye memuru vekili istinaf kanun yoluna başvuruda bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, şirketin ihyası kararında bir isabetsizlik bulunmadığı davacının davasının kabul edilmesi nedeniyle mahkemece davalı tasfiye memurunun hükmedilen harç, yargılama giderleri ve vekalet ücretinden sorumlu olduğunun kabulü gerektiğinden davalı tasfiye memurunun istinaf itirazları yerinde görülmemiş istinaf talebinin 6100 sayılı HMK'nın 353/1-b/1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı tasfiye memuru vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı tasfiye memuru vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, davalı tasfiye memurundan temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına,06/09/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.