Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/3112 Esas 2022/5558 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacının açtığı 2.000 TL'lik alacak davası mahkemece reddedilmiş ancak davanın değeri, temyiz sınırının altında kaldığı için davacının temyiz istemi miktardan reddedilmiştir. Kanunlar açısından, HUMK 427. maddesi gereği kesinlik sınırı 2016 için 2.190 TL olarak belirlenmiştir. Ayrıca, HUMK'ya eklenen Ek-Madde 4'teki yeniden değerleme oranı da dikkate alınarak bu değer belirlenmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5219 sayılı Kanun (Hukuk Muhakemeleri Kanunu - HUMK)
- 5236 sayılı Kanun (Türk Ceza Kanunu)
- HUMK 427. madde
- HUMK'ya eklenen Ek-Madde 4.

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasındaki davadan dolayı Hadim Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 09.02.2016 gün ve 2014/546 E. - 2016/91 K. sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
5219 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanun'un 19. maddesiyle HUMK'ya eklenen Ek-Madde 4'te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2016 yılı için 2.190,00 TL'dir. Davacı tarafından 2.000.-TL harca esas bedel beyan edilmek suretiyle açılan alacak davasında mahkemece davanın reddine karar verilmiş olup, bu hali ile dava değerinin yukarıda yazılı madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı anlaşılmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacının temyiz isteminin miktardan reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle davacının temyiz isteminin miktar yönünden REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 06.09.2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.