Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/10725 Esas 2022/9084 Karar Sayılı İlamı

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)

Kasten yaralama suçundan suça sürüklenen çocuk ...'nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/1, 86/3-e, 87/1, 29/1, 31/3 ve 62/1. maddeleri gereğince 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Karaman 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.05.2017 tarihli ve 2016/346 Esas, 2017/513 Karar sayılı kararının 31.05.2017 tarihinde kesinleşmesini müteakip, suça sürüklenen çocuğun 20.10.2017 tarihinde işlediği kasıtlı suçtan mahkum olduğunun ihbar edilmesi üzerine, hükmün açıklanmasına, 5237 sayılı Kanun’un 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 29/1 ve 31/3. maddeleri gereğince 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Karaman 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.04.2021 tarihli ve 2019/724 Esas, 2021/244 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 27.07.2022 tarihli ve 2021/15702 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 11.10.2022 tarihli ve 2021/109692 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
1) 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan hükmün, sanığın denetim süresi içinde yeni bir suç işlemesi sebebiyle yeniden ele alınıp hükmün açıklanmasına karar verildiğinde, aynı Kanun'un 231/11. maddesi hükmü uyarınca önceki hükümde değişiklik yapılmadan aynen açıklanması, ancak kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanığın durumu değerlendirerek, cezanın yarısına kadar belirlenecek bir kısmının infaz edilmemesi ya da koşullarının varlığı halinde hükümdeki hapis cezasının ertelenmesi veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine dair cezanın bireyselleştirilmesi hükümlerinin tatbik edilebileceği, bunun dışındaki hususlarda hükmün değiştirilemeyeceği gözetilmeden, denetim süresi içerisinde suç işlediği anlaşılan sanık hakkında hükmün aynen açıklanması ile yetinilmesi gerekirken, Karaman 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.05.2017 tarihli kararıyla sonuç ceza olarak sanık hakkında 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği ve hükmün bu haliyle açıklanması gerektiği gözetilmeden bu hususa riayet edilmeyerek sonuç cezanın 6 ay olarak açıklanmasında,
2) Suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 86/3-e maddelerine göre belirlenen 1 yıl 6 ay hapis cezasının anılan Kanun'un 87/1-d
maddesine göre 1 kat artırılmasından sonra hükmolunan hapis cezasının aynı Kanun'un 87/1-son maddesine göre 5 yıla çıkarılması gerektiğinin gözetilmemesinde,
3) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarihli ve 2002/4-238 Esas, 367 Karar sayılı ilamı ve bu ilamla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren içtihatlarında benimsendiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği hallerde, suça sürüklenen çocuk lehine 5237 sayılı Kanun'un 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik indirimi uygulanırken, anılan Kanun'un 3. maddesinde belirtilen orantılılık ilkesi gereğince asgari hadden (1/4) oranında indirim yapılması gerekirken, (3/4) oranında indirim yapılmak suretiyle eksik ceza tayin edilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:

TÜRK MİLLETİ ADINA

5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan hükmün, sanığın denetim süresi içinde yeni bir suç işlemesi sebebiyle yeniden ele alınıp hükmün açıklanmasına karar verildiğinde, aynı Kanun'un 231/11. maddesi hükmü uyarınca önceki hükümde değişiklik yapılmadan aynen açıklanması, ancak kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanığın durumu değerlendirilerek; cezanın yarısına kadar belirlenecek bir kısmının infaz edilmemesi ya da koşullarının varlığı halinde hükümdeki hapis cezasının ertelenmesi veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine dair cezanın bireyselleştirilmesi hükümlerinin tatbik edilebileceği, bunun dışındaki hususlarda hükmün değiştirilemeyeceği gözetilmeden, denetim süresi içerisinde suç işlediği anlaşılan sanık hakkındaki hükmün aynen açıklanması gerekirken, sanık hakkında önceki hükümden farklı olarak TCK’nin 62. maddesinin uygulanmaması suretiyle CMK'nin 231/11. maddesine muhalefet edilmesi isabetli olmamıştır.
Bununla birlikte, suça sürüklenen çocuk hakkında TCK'nin 86/1, 86/3-e maddelerine göre belirlenen 1 yıl 6 ay hapis cezasının TCK'nin 87/1-d maddesine göre 1 kat artırılmasından sonra hükmolunan hapis cezasının TCK'nin 87/1-son maddesine göre 5 yıla çıkarılması gerektiği gözetilmemiş olmasından isabet görülmemiştir.
Ayrıca Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 Karar sayılı kararı ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren içtihatlarında benimsendiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği hallerde, suça
sürüklenen çocuk lehine 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik indirimi uygulanırken, TCK'nin 3. maddesinde belirtilen orantılılık ilkesi gereğince asgari hadden (1/4) oranında indirim yapılması gerekirken; (3/4) oranında indirim yapılmak suretiyle eksik ceza tayin edilmesi de isabetsizdir.
Bu nedenle, Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Karaman 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.04.2021 tarihli ve 2019/724 Esas, 2021/244 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nin 309/4. maddesi gereğince KANUN YARARINA BOZULMASINA, suça sürüklenen çocuğun kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.11.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi