Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1548 Esas 2022/5533 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 5. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Balıkesir 2. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 22.05.2018 tarih ve 2015/728 E- 2018/207 K. sayılı kararın davacı vekili ve davalı şirket vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine-esastan kabulüne dair Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi'nce verilen 08.12.2020 tarih ve 2018/1803 E- 2020/1480 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirket ile dava dışı Özel Alternatif Tıp Hizmetleri San. Tic. A.Ş. arasında 30/12/2013 tarihli, tıp merkezi ruhsat/devir taşıma sözleşmesi yapıldığı, sözleşmenin 4.7 maddesi gereği diğer davalının sözleşmede şahsi kefaletinin bulunduğu, dava dışı Özel Alternatif Tıp Hizmetleri San. Tic. A.Ş. ile davacı şirket arasında ruhsat devir ve temlik sözleşmesi yapılarak 30/12/2013 tarihli Tıp Merkezi Ruhsat Devir Taşıma Sözleşmesinden doğan tüm hak ve yükümlülüklerin davacı şirkete temlik edildiğini, temlik eden şirketin gereken 250.000,00 TL'yi davalıya ödemiş olmasına rağmen, davalının sözleşme konusu ruhsatların devir temlik taşıma işlemini gerçekleştirmediğini, davalıya hitaben keşide edilen ihtarnamenin de sonuçsuz kaldığını ileri sürerek, anılan sözleşmenin 4. maddesi gereği ödenen 250.000,00 TL, sözleşmenin ihlal edilmesi nedeniyle sözleşmenin 8. maddesinde belirlenen 300.000,00 TL cezai şart olmak üzere toplam 550.000,00 TL'nın dava tarihinden itibaren işleyecek ticari reeskont faizi ile birlikte davalılardan müşterek ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, dava dışı şirket ile davalı şirket arasında 30/12/2013 tarihli Tıp Merkezi Ruhsat Devir/Taşıma Sözleşmesi yapıldığını, sözleşmenin 6.1. maddesi ile davalı şirkete tanınan 18 aylık dava konusu şirketi işletme süresinin dolmadığını, sözleşmenin 5. maddesinde, tarafların bu sözleşmenin akdedilmesinden sonra herhangi bir başka gerçek ve tüzel kişi ile bu sözleşmenin konusuna giren bir görüşme ve sözleşme yapamayacağı, taahhüt altına giremeyeceği, yükümlülüğe aykırı eylemlerin sözleşmenin 8. maddesinden kaynaklanan cezai şartın ödenmesini gerektireceğinin düzenlendiğini belirterek, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davanın, sözleşmenin feshinden dolayı alacak ve ceza-i şartın tahsili talebine ilişkin olduğu, dava dışı Özel Alternatif Tıp Hiz. San. Tic. A.Ş. ile davalı ... Reyhan Özalp Sağlık Hiz. Tic. Ltd. Şti. arasında 30/12/2013 tarihinde Tıp Merkezi Ruhsat Devir ve Taşıma Sözleşmesi’nin imzalandığı, ardından 30/04/2015 tarihinde davacı ile dava dışı Özel Alternatif Tıp Sağlık Hiz. San. Tic. A.Ş. arasında Ruhsat Devri ve Temlik Sözleşmesi’nin imzalandığı, bu sözleşme ile, davalı ... Reyhan Özalp Sağlık Hiz. Ltd. Şti. ile imzalanan 30/12/2013 tarihli Tıp Merkezi Ruhsat Devir ve Taşıma Sözleşmesi’nden kaynaklı hakların davacıya devir ve temlik edildiği, davacı ile dava dışı Özel Alternatif Tıp Sağlık Hiz. Ltd. Şti arasında imzalanan sözleşmenin, bir sözleşme devri hükmünde olduğu, dolayısıyla davacının dava dışı Özel Alternatif Tıp Sağlık Hiz. Ltd. Şti.’nin tüm hak ve yükümlülüklerini yüklendiği, buna göre 30/12/2013 tarihli sözleşme gereğince davacı tarafından davalı şirkete 250.000,00 TL ödeme yapıldığı ve bu ödeme konusunda taraflar arasında bir ihtilaf bulunmadığı, her ne kadar davalı sözleşmenin devrinin mümkün olmadığını iddia etmiş ise de, BK 205/2 md. gereğince sözleşmeyi devralan ile devreden arasında yapılan sözleşmede kalan diğer tarafça önceden verilen izne dayanan veya sonradan onaylanan anlaşmanın da sözleşmenin devri hükümlerine tabi olduğunun düzenlendiği, davalı şirketin, davacıya sözleşmenin devredildiğini öğrendiği, davacı tarafından yapılan ödemeleri ihtirazi kayıt koymadan kabul ettiği nazara alındığında sözleşme devrine onay verdiği ve katıldığı, 30/12/2013 tarihli sözleşmenin devredilmesi ile sözleşmenin bir tarafının değiştiği, sözleşme yükümlülüklerinin değişmeden kaldığı, devreden Özel Alternatif Tıp Sağlık Hizm. San. Tic. A.Ş.’nin tüm hak ve borçları davacıya geçtiğinden, davalı şirketin bu sözleşme gereğince davacıya karşı borçları ifa ile yükümlü olduğu, davalının 30/12/2013 tarihli sözleşme gereğince, sözleşme konusu tıp merkezi ruhsat ve devir taşıma yükümlülüğünü yerine getirmediği, davacı tarafından, bu sözleşme gereğince 250.000,00 TL’nın davalıya ödendiği sabit olduğundan, davalı şirketin sözleşme bedeli olan 250.000,00 TL’nın iadesi ile yükümlü olduğu, 30/12/2013 tarihli sözleşmenin 8. maddesinde, taraflardan birinin sözleşmeden doğan yükümlülüklerini yerine getirmemesi ve sözleşme ihlali durumlarında diğer tarafa 300.000,00 TL cezai şart ödeyeceğinin kararlaştırıldığı, davalı şirketin gönderilen ihtarnameye rağmen sözleşmeden doğan asli yükümlülüğü olan ruhsat devir ve taşıma işlemlerini yerine getirmediğinden cezai şartı ödemekle yükümlü olduğu gerekçesiyle davalı ... Reyhan Özalp Sağlık Hizmetleri Tic. Ltd. Şti. yönünden davanın kabulüne, 550.000.-TL’nın dava tarihinden itibaren işleyecek ticari reeskont faizi ile birlikte davalı ... Reyhan Özalp Sağlık Hizmetleri Tic. Ltd. Şti. tahsili ile davacıya verilmesine, devri yapılan 30/12/2013 tarihli sözleşmede davalı ...’in kefalet imzası bulunmadığından davalı ... yönünden davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili ve davalı şirket vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, davalı şirket ile dava dışı Özel Alternatif Tıp Hizmetleri San. Tic. A.Ş. arasında 30/12/2013 tarihli Tıp Merkezi Ruhsat Devir Taşıma Sözleşmesi yapıldığı, ardından dava dışı şirket ile davacı şirket arasında bu sözleşmeye ilişkin 30/04/2015 tarihinde Ruhsat Devir ve Temlik Sözleşmesi yapıldığı, bu sözleşmenin TBK’nın 205. maddesinde düzenlenen sözleşmenin devri hükümlerine tabi olduğu, davalı ile dava dışı şirket arasındaki sözleşmenin 5. maddesinde, tarafların, sözleşmenin akdedilmesinden sonra herhangi bir başka gerçek veya tüzel kişiyle bu sözleşmenin konusuna giren herhangi bir görüşme ve sözleşme yapamayacakları, taahhüt altına giremeyeceklerinin hüküm altına alındığı, bu sözleşmenin devrine ilişkin davalı tarafından verilmiş bir iznin bulunmadığı ayrıca davacı tarafça davalıya 30/12/2013 tarihli sözleşmeye istinaden yapılan herhangi bir ödemenin olmadığı, dava dilekçesinde ödemenin dava dışı Özel Alternatif .... A.Ş. tarafından yapıldığı belirtildiği gibi, davacı tarafça dosyaya ibraz edilen banka ödeme dekontlarından da bu hususun açıkça anlaşıldığı, davacı ile dava dışı şirket arasındaki ruhsat devir ve temlik sözleşmesinin 30/04/2015 tarihli olduğu, söz konusu ödemelerin ise 2014 yılı içerisinde gerçekleştiği, davalı şirketin sözleşmenin devrine rıza göstermediği, noter aracılığı ile keşide ettiği 12/06/2015 tarihli ihtarname ile sözleşmenin devrinin 30/12/2013 tarihli sözleşmenin 5. maddesine aykırı olduğundan sözleşmenin feshi ile anılan sözleşmenin 8. maddesi uyarınca cezai şart isteminde bulunduğu, bu durumda geçerli bir sözleşme devrinden bahsedilemeyeceği, davacının, davalıdan 30/12/2013 tarihli sözleşmeye istinaden alacak yada cezai şart isteminde bulunmasının mümkün olmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK'nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına, davacı şirket ile dava dışı şirket arasında 30/12/2013 tarihinde akdedilen Tıp Merkezi Ruhsat Devir Taşıma Sözleşmesi’nin TBK’nın 205. maddesinde düzenlenen sözleşmenin devri hükümlerine tabi olmasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına,
06/09/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.