Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/3323 Esas 2022/5529 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı taraf ticari bir işlem sonucu davalıya ürün teslim etmiş ve bakiye ödeme yapılmadığını iddia ederek takip başlatmıştır. Davalı ise bedellerin ödendiğini savunarak itiraz etmiştir. Mahkeme davacının ödeme olgusunu ispatlayamaması ve kötüniyet tazminatının gereksiz olması nedeniyle davanın reddine karar vermiştir. Davacı vekili kararı temyiz etmiş ancak mahkemece reddedilmiştir. İİK'nın 67/2 maddesi uyarınca kötüniyet tazminatına hükmedilebilmesi için icra takibinin haksız olmasının yanında alacaklının kötüniyetli olması gerektiği belirtilmiştir. Hükmün onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddesi olarak HMK'nın 200. maddesi ve İİK'nın 67/2 maddesi kararda yer almaktadır.

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Milas 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 14.01.2021 tarih ve 2020/105 E. - 2021/32 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, taraflar arasında ticarî alışveriş yapıldığını, davalıya teslim edilen ürünlerin bedeli olarak kısmî ödeme yapıldığını, bakiye ödenmeyen kısma yönelik takip başlatıldığını, davalının itirazı ile takibin durduğunu iddia ederek itirazın iptali ile takibin devamını ve itiraz tarihinden itibaren işleyecek yasal faizin davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, taraflar arasında alışveriş olduğunu, ürün bedellerinin ödendiğini, davacı tarafından sunulan 04.02.2010 tarihli belgedeki imzanın kendisine ait olmadığını savunarak, davanın reddi ile kötü niyet tazminatına karar verilmesine istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, davanın niteliği itibariyle ispat yükünün kural olarak davacı (alacaklıya) düştüğü, dosyada davacının ... Plakalı aracın devrini aldığı ve herhangi bir alacak verecek ilişkisi kalmadığı, aracın devrini aracı satmış olduğu ...’e verdiğini beyan ederek davalı ...'ü ibra ettiği, dosya kapsamı itibari ile davacının ödeme olgusunu HMK'nın 200. maddesinde belirtildiği şekilde yazılı delillerle ispatlayamaması ve yemin deliline başvurmaması nedeniyle reddi gerektiği, kötüniyet tazminatı yönünden; İİK'nın 67/2 maddesi uyarınca kötüniyet tazminatına hükmedilebilmesi için icra takibinin haksız olmasının yanında alacaklının kötüniyetli olması gerektiği, davacının icra takibini başlatmakta kötüniyeti olduğu kanıtlanamadığından davalı tarafında kötü niyet tazminatının reddi gerektiği gerekçesiyle davanın reddine, davalının da kötüniyet tazminatı talebinin reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 06/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.