Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/841 Esas 2022/5563 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalı bankadan kredi kullanan kişinin kefil olan annesi, başka bir kredi borcu nedeniyle ipotek verdiği taşınmazın satışına kadar borç ödemesi yapmadığı için takibe alınmıştır. Ancak, annenin kefil olmadığı başka bir kredi nedeniyle taşınmaz satılmıştır. Banka, daha sonra bu kez rehin açığı belgesi vererek borcun geri kalanı için takip başlatmıştır. Davacı, kefil olmadığı kredi nedeniyle taşınmazının zaten satıldığını belirterek, borçlu olmadığının tespit edilmesi talebiyle dava açmıştır. Mahkeme, davacının Dinar İcra Müdürlüğü'nün 2015/59 Esas sayılı dosyası nedeniyle borçlu olmadığının tespitine karar vermiştir. Davalı vekili, karar düzeltme isteminde bulunmuştur ancak istem reddedilmiştir. Davalıdan takdiren 709,50 TL para cezası alınarak Hazine'ye kaydedilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: HUMK 440, HUMK 442, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3.

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Dinar Asliye Hukuk Mahkemesi'nce verilen 05.12.2019 gün ve 2019/169 - 2019/242 sayılı kararı onayan Daire'nin 13.10.2021 gün ve 2020/5556 - 2021/5990 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davacının oğlu ...'nün davalı bankadan kullandığı krediye kefil olduğunu, ancak oğlu ...'nün kefil olduğu dava dışı ...'in kullandığı kredi borcunun ödenmemesi nedeniyle, davacının aslında oğlu ...'ye olan kefilliği gerekçe gösterilerek, ipotek verdiği taşınmazın satılarak paraya çevrildiğini, davacının kefili olmadığı bir kredi borcu için, oğlu o dosyada kefil olduğu diye ve müteselsil kefaletten bir borç doğduğundan hakkında takip yapıldığını ve taşınmazının satıldığını, bankanın aldığı rehin açığı belgesine istinaden ...'in kullandığı krediden borcun geri kalanı için yeniden takip başlattığını, ancak davacının zaten kefil olmadığı kredi nedeniyle taşınmazının satıldığını, ipotekte paraya çevrildikten sonra, bu kez rehin açığı belgesi verilmesi ve takip yapılmasının hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek, davacının Dinar İcra Müdürlüğü'nün 2015/59 Esas sayılı dosyasında borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre; davacının Dinar İcra Müdürlüğü'nün 2015/59 Esas sayılı dosyası nedeniyle borçlu olmadığının tespitine, davacının dava dilekçesinde hiç talep edilmediği halde ek bir dilekçeyle vazgeçme harcının tahsiline yönelik talebinin ise usulden reddine dair verilen karar davalı vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Bu kez davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 168,30 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 07/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.