Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/6295 Esas 2022/9547 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Hükümlü, işkence ve tazip ile öldürme suçundan 765 sayılı TCK’ye göre 32 yıl 6 ay ağır hapis cezasına çarptırıldı ve ardından şartla tahliye edildi. Ancak denetim süresi içerisinde cebir ve tehdit kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu işlediği için tekrar hapse girdi. Bu sırada hakkında verilen şartla tahliye kararı geri alındı ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un ilgili maddesine göre denetim süresi içerisinde işlediği suçlar için hükümlü müddetlerinin aynen infazına karar verildi. Ancak hükümlü lehine yapılan itiraz sonucunda bu karar kaldırıldı. Hükümlü daha önceki öldürme suçundan kesinleşen cezası 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’na göre esas alınarak yeniden ele alındı ve takdir hakkının kullanılması gerektiği belirtilerek duruşma yapılmadan verilen kararın usule aykırı olduğu ve ceza miktarı itibariyle re’sen temyize tabi olduğu düşünüldü. Bu nedenle karar bozuldu. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 765 sayılı TCK’nin 450/3, 51/1, 59, 81/1, 31 ve 33. maddeleri, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 107/12. ve 107/13-a maddeleri, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7. maddesi, 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9. maddesi, CMUK’un 321. maddesi.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ :Nitelikli kasten öldürme
HÜKÜM :Hükümlü hakkında Mahkememizin 29.12.1999 tarih ve 1999/38 Esas, 1999/262 Karar sayılı ilamı ile verilen işkence ve tazip ile adam öldürmek suçunun cezasının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'na göre bihakkın tahliye tarihinin tespitine esas olmak üzere 20 yıl hapis cezası olarak tespitine TÜRK MİLLETİ ADINA
Ceyhan Ağır Ceza Mahkemesinin 29/12/1999 tarih ve 1999/38 Esas, 1999/161 Karar sayılı kararı ile; hükümlü ...'nun, işkence ve tazip ile öldürme suçundan 765 sayılı TCK’nin 450/3, 51/1, 59, 81/1. maddeleri uyarınca 32 yıl 6 ay ağır hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 27.09.2000 tarihli ve 2000/1221 Esas, 2000/2435 Karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleştiği, Ceyhan Ağır Ceza Mahkemesinin 01/02/2006 tarihli ek kararı ile hükümlü hakkında adam öldürme suçundan verilen cezanın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'na göre 20 yıl hapis cezası olarak belirlenmesine ve bu cezaya göre bihakkın tahliye tarihinin 21/02/2019 olarak düzenlenmesine karar verildiği, verilen bu ek kararın itiraz olmadığı gerekçesiyle 09/02/2006 tarihinde kesinleştirildiği, öldürme suçundan aldığı cezanın infazı sırasında Ceyhan Ağır Ceza Mahkemesinin 23/12/2002 tarih ve 2002/610 değişik iş sayılı kararı ile 27/04/2002 tarihinden geçerli olmak üzere şartla tahliyesine karar verildiği, hükümlü ...'nun, şartla tahliye edildikten sonra denetim süresi içerisinde 06/11/2005 tarihinde cebir ve tehdit
kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu işleyerek 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği ve verilen bu kararın Yargıtay incelemesinden geçmek suretiyle 03/12/2018 tarihinde kesinleştiği, kesinleşmeden sonra Cumhuriyet savcılığının talebi üzerine Ceyhan Ağır Ceza Mahkemesinin 15.01.2020 tarihli ve 1999/38 Esas, 1999/161 Karar sayılı ek kararı ile hükümlü hakkında 23.12.2002 tarihli ve 2002/610 değişik iş sayılı şartla tahliye kararının 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 107/12. maddesi gereğince geri alınmasına, denetim süresi içerisinde kasten işlediği suç tarihi olan 06.11.2005 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 12.02.2019 tarihi arasındaki sürenin 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 107/13-a maddesi uyarınca aynen infazına karar verildiği, verilen bu karara karşı hükümlü müdafinin itiraz ettiği, itiraz mercii olan Osmaniye 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 05/02/2020 gün ve 2020/149 değişik iş sayılı kararı ile itirazın kabulüne Ceyhan Ağır Ceza Mahkemesinin 15.01.2020 tarihli aynen infaza ilişkin kararının kaldırılmasına karar verildiği, hükümlü lehine itiraz merciince verilen bu karara karşı hükümlü ya da müdafii tarafından yapılan bir itiraz olmadığı, hükümlü müdafinin 22.01.2020 tarihli dilekçesinin Ceyhan Ağır Ceza Mahkemesinin 15.01.2020 tarihli kararına karşı yapılan itiraza ilişkin olduğu, Ceyhan Ağır Ceza Mahkemesinin 01.02.2006 tarihli uyarlama kararına yönelik yasal süresi içerisinde, hükümlü, müdafii ya da Cumhuriyet savcılığı tarafından yapılan temyiz istemi bulunmadığı ancak hükümlü hakkında nitelikli öldürme suçundan verilen ve kesinleşen hüküm ile ilgili olarak 01.06.2005 tarihinde 5237 sayılı TCK’nin yürürlüğe girmesi nedeniyle yapılan uyarlama yargılaması sonucu verilen hüküm ceza miktarı itibariyle re’sen temyize tabi olduğundan yapılan inceleme sonucunda;
Gereği düşünüldü:
Hükümlü ... hakkında eziyet çektirerek öldürme suçundan 765 sayılı TCK’nin 450/3, 51/1, 59, 81/1, 31 ve 33. maddeleri uyarınca kurulup, Yargıtay 1. Ceza Dairesince ONANMAK suretiyle kesinleşen hükümden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK'nin 7. ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9. maddesi uyarınca yeniden ele alınıp, lehe olan yasanın belirlenmesi ve uygulanması sırasında; uygulanan haksız tahrik hükümleri nedeniyle takdir hakkının kullanılması söz konusu olduğundan, duruşmalı inceleme yapılarak hüküm kurulması gerekirken, duruşma yapılmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi,
Usule aykırı olduğundan, sair yönleri incelenmeksizin öncelikle bu nedenle ceza miktarı itibariyle re’sen temyize tabi bulunan hükmün CMUK’un 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünce hilafına BOZULMASINA, 02/12/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.