Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/4535 Esas 2022/5730 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Dava, işyeri mali sorumluluk sigortası kapsamında tazminat istemine ilişkindir. İlk derece mahkemesi davanın kısmen kabulüne karar vermiş, bu karara itiraz eden davalı vekilinin istinaf başvurusu üzerine istinaf mahkemesi dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine karar vermiştir. Bölge Adliye Mahkemesi ise verilen ek karar ile temyiz başvurusunun reddine karar vermiştir. Temyiz istemine ilişkin HMK 362/1-g maddesi gereği temyiz yoluna başvurulamayacağından ek kararın onanmasına karar verilmiş, ayrıca temyiz talebinin kötüniyetle yapıldığı anlaşıldığından HMK 368. maddesi uyarınca davacı şirketin takdiren 1.000,00 TL disiplin para cezası ile cezalandırılması ve işlem yapmak üzere dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesi kararlaştırılmıştır. Kararda HMK 353. maddenin birinci fıkrasının a bendi kapsamında verilen kararlar hakkında temyiz yoluna başvurulamayacağı ve HMK 370/1 maddesi gereğince ek kararın onanması gibi kanun maddeleri de açıkça belirtilmiştir.

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Elazığ 3. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 19.03.2020 tarih ve 2018/247 E. - 2020/64 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi'nce verilen 17.02.2022 tarih ve 2020/954 E. - 2022/367 K. sayılı kararın davacı şirket vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine verilen temyiz başvurusunun reddine dair 07.04.2022 tarihli ek kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı şirket vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Dava, işyeri mali sorumluluk sigortası kapsamında tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verildiği, bu karara karşı davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine istinaf mahkemesince davalı vekilinin istinaf başvurusu kabul edilerek İlk Derece Mahkemesince önemli deliller toplanarak esas yönünden karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle HMK’nın 353/1-a-6 maddesi uyarınca dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine kesin olarak karar verilmiştir. Kararın davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen 07/04/2022 tarihli ek karar ile verilen kararın kesin olduğu gerekçesiyle davacı vekilinin temyiz başvurusunun reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, ek kararın dayandığı gerektirici sebeplere, HMK 362/1-g maddesinde; HMK 353. maddenin birinci fıkrasının a bendi kapsamında verilen kararlar hakkında temyiz yoluna başvurulamayacağına göre ek karara yönelik temyiz isteminin reddi ile ek kararın onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacı vekilinin ek karara yönelik temyiz isteminin reddi ile HMK 370/1 maddesi gereğince ek kararın ONANMASINA, Bölge Adliye Mahkemesi kararına ilişkin temyiz talebinin kötüniyetle yapıldığı anlaşıldığından HMK'nun 368. maddesi yollamasıyla aynı kanunun 329/2. maddesi uyarınca temyiz eden davacı Tetiş Yapı İnş. San. ve Tic. A.Ş’nin takdiren 1.000,00 TL disiplin para cezası ile CEZALANDIRILMASINA, para cezasının mahal mahkemesince yerine getirilmesine, HMK 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcı davacı şirketten peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 12/09/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.