Esas No: 2021/1687
Karar No: 2022/5801
Karar Tarihi: 13.09.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1687 Esas 2022/5801 Karar Sayılı İlamı
11. Hukuk Dairesi 2021/1687 E. , 2022/5801 K.Özet:
Davalı şirketin \"UD Köfte İskender\" markasının davacının \"İskender hd\", \"hd 1995 iskender\", \"1995 hd İskender\" vb. benzer markalarıyla karıştırılabilecek derecede benzer olduğu gerekçesiyle, davacının Türk Patent YİDK kararının iptali ve markanın hükümsüzlüğüne karar verildiği bir davada, davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine yapılan değerlendirmede, iltibas tehlikesinin bulunduğu gerekçesiyle istinaf isteminin reddedildiği ve bu kararın davalılar vekilleri tarafından temyiz edildiği belirtiliyor. Mahkeme kararının gerekçeleri, tarafların iddiaları ve dosya kapsamına göre yapılan değerlendirmeler sonucunda, davalıların temyiz istemlerinin reddedilmesine karar verildiği belirtiliyor.
Madde 556 sayılı KHK'nın 8/1-b maddesi:
Bir işletme adı veya ticaret unvanı, mal veya hizmetlerin birleşik bir şekilde sunumu, bir markanın tescil edilmesinin engellenemeyeceği ancak itirazların dayanaksız görülemeyeceği hallerde, bu ad, unvan veya birleşik sunum ile bir marka arasında, tüketiciler nezdinde tarafların birbiriyle ilişkili olduğu yönünde bir 'iltibas tehlikesi' doğmasına yol açacak benzerlikler bulunursa, markanın tescil edilmemesi gerekir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 27.02.2019 tarih ve 2018/53 E- 2019/68 K. sayılı kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 10.12.2020 tarih ve 2019/706 E- 2020/1100 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı şirketin 96/000386 tescil nolu “İskender hd”, 2007/49954 tescil nolu “hd 1995 iskender + şekil, 2012/93200 tescil nolu “1995 hd İskender”, 2016/76844 tescil nolu hd iskender” ve 2016/76870 tescil nolu “1995 hd İskender” ibareli tanınmış markaların sahibi olduğunu, davalının bu marka ile karıştırma ihtimali bulunacak derecede benzer nitelikteki “UD Köfte İskender” ibaresini marka olarak tescil ettirmek üzere başvuruda bulunduğunu, 2016/107994 numarasını alan başvuruya itirazlarının, davalı Türk Patent ve Marka Kurumunun 2017-M-10374 sayılı YİDK kararı ile yerinde görülmeyerek reddedildiğini, başvurunun davacının itiraza mesnet markalarıyla karıştırılma ihtimali bulunacak düzeyde benzer olduğunu, davalının markasının davacının markalarının tanınmışlığından haksız yararlanacağını ileri sürerek, davalı Türk Patent YİDK kararının iptalini ve markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, davalının kararının usul ve yasaya uygun olduğunu belirterek, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı TAB Gıda San. ve Tic.A.Ş. vekili, başvuru ile davacının itirazında dayanak gösterdiği markaların harf, şekil, ayırt edici esas unsur, hatta tali unsur, görsel, işitsel, kavramsal, fonetik, genel intiba ve tüketicide bütünüyle bıraktığı izlenim vb. yönünden benzer olmadıklarını, benzer veya aynı mal ve hizmetler için kullanılmadığını belirterek, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalı şirketin 2016/107994 başvuru numaralı markasının kapsamında yer alan mal ve hizmetler ile davacının 171963, 2007/49954, 2016/76844 ve 2016/76870 tescil nolu markaları arasında, aynı tür veya benzer mallar/hizmetlerin yer aldığı, davalı markasında yer alan unsurların, davacı şirketin davaya ve tescil aşamasında başvuruya mesnet göstermiş olduğu markalar ile benzer özellikler taşıdığı, davacının bazı markalarında yer alan şekil unsurunun, markaları farklılaştırmaya yetmediği, markaların bu hali ile karıştırılma ihtimaline neden olabilecek benzerlikte olduğu, taraf markaları arasında, dikkat çeken kısmın “UD” ve “HD” kısımları olduğu kabul edildiği, taraf markalarında yer alan “köfte”, “İskender” veya “köfte iskender” ibarelerinin ayırt edici gücünün olmadığı, taraf markalarındaki “İskender” ibaresinin markasal kullanımdan çok “köfte” gibi bir tür yemeği refere ettiği, söz konusu markaların, unsurları ile bu unsurların bir araya geliş biçimlerinden kaynaklanan benzerliklerin, benzer çağrışımlar yaratacağı, taraf markalarının, birbirlerinin farklı versiyonları, alternatifleri veya bir serinin devamı şeklinde nitelendirilme ihtimalini doğuracağı, taraf markaları ile karşı karşıya kalan tüketicinin, “UD Köfte İskender” ibaresini davacının markası olarak yorumlama yoluna gitme ihtimalini oluşturacağı, davalının tescilini talep ettiği davaya konu markasının, davacının markası ile birliktelik izlenimi yaratabileceği, 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi anlamında iltibas tehlikesinin bulunduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, Türk Patent YİDK'in 2017-M-10374 sayılı kararının davacının itirazlarının reddi yönünden iptaline, marka tescil işlemi yapılmamış olduğundan hükümsüzlük ve sicilden terkin ile ilgili karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Karara karşı, davalılar vekilleri tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre; dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı ve davalı şirketin 2016/107994 başvuru numaralı markası ile davacının 171963, 2007/49954, 2016/76844 ve 2016/76870 tescil nolu markaları arasında, gerek ibareler gerekse bu mallar ve hizmetler yönünden, 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi anlamında iltibas tehlikesinin bulunduğu gerekçesiyle davalılar vekillerinin istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalılar vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, istekleri halinde aşağıda yazılı 37,90 TL harcın temyiz eden davalılara iadesine, 13/09/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.