Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1345 Esas 2022/5932 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi, davalının \"ERİŞEN\" ibareli markasının davacının \"ERİŞ\" ibareli tescilli markası ile benzerliği sebebiyle, davalı şirketin müktesep hakkının bulunmadığına hükmetti. Yargıtay tarafından incelenen kararın, usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldı ve Bölge Adliye Mahkemesi kararı onandı. Kararda 556 sayılı KHK'nın 8/1-b maddesi koşullarının gerçekleştiği belirtildi. Kanun maddesi, ticari faaliyetlerle ilgili olarak tescil edilmiş bir markanın kullanımının, tescilli bir başka markayla iltibasa neden olması halinde, tescil sahibinin söz konusu markanın hükümsüz kılınmasını, kullanımının durdurulmasını veya değiştirilmesini isteyebileceğini düzenliyor.

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ



TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 10.09.2018 tarih ve 2017/204 E- 2018/325 K. sayılı kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 06.11.2020 tarih ve 2019/479 E- 2020/953 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, müvekkilinin tanınmış "ERİŞ" asıl unsurlu markalarının bulunduğunu, davalının ise bu markalarla iltibasa yol açacak derecede benzer olan "ERİŞEN" ibaresinin tescili için diğer davalı Kuruma başvurduğunu, 2015/62368 kod numarası verilen başvuruya müvekkilince yapılan itirazın davalı Kurum tarafından kısmen kabul edildiğini ve bir kısım malların başvuru kapsamından çıkarıldığını, oysa başvurunun tümden reddinin gerektiğini, zira başvuru kapsamındaki tüm mallar yönünden markalar arasında iltibas tehlikesinin bulunduğunu, dolayısıyla Kurum kararının usul ve yasaya aykırı olduğunu ileri sürerek, YİDK kararının iptaline, dava konusu 2015/62368 sayılı markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, Kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu, dava konusu başvuru ile davacının itirazına mesnet markalar arasında, başvuru kapsamında kalan mallar yönünden iltibasa yol açacak düzeyde benzerlik bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı Şirket vekili, taraf markalarının benzer olmadığını, müvekkili başvurusunun düz yazı ve büyük harflerle yazılan "erişen" ibaresinden oluştuğunu, davacı markalarının ise "ERİŞ" kelimelerini içeren muhtelif kelimelerden ibaret olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalının "ERİŞEN" ibareli başvuru markasıyla davacının "ERİŞ" ibareli tescilli markaları arasında görsel ve sescil olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunduğu, ortalama düzeydeki tüketici kesimi nezdinde her iki markanın işletmesel kökenlerinin aynı olduğu, idari ve ekonomik açıdan birbiriyle bağlantılı işletmeye ait markalar olarak algılanabileceği, bu açıdan taraf markaları arasında iltibas-benzerlik oluştuğundan 556 sayılı KHK'nın 8/1-b maddesi koşullarının gerçekleştiği, davalı şirketin dava konusu başvuru yönünden müktesep hakkının bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, 2017-M-2333 sayılı YİDK kararının iptaline, dava konusu 2015/62368 sayılı markanın hükümsüzlüğüne karar verilmiş, hükme karşı davalı şirket vekili ile davalı Tpe vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, davalılar Erişler Yem Sanayi ve Ticaret A.Ş. vekili ile ... vekilinin istinaf başvurularının HMK'nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı şirket vekili ile davalı TPMK vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalılar vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, istekleri halinde aşağıda yazılı 28,10 TL harcın temyiz eden davalılara iadesine, 15/09/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.