Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1316 Esas 2022/5895 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir davada, davacı müvekkilin tescilli \"ANADOLU\" ibareli markaları ile davalının \"ANADOLU EFSANELERİ\" ibareli başvuru markası arasında benzerlik tespit edilmiş ve davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Karar, taraf vekilleri tarafından istinaf edilmiş ve Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi, istinaf istemlerinin esastan reddine karar vermiştir. Temyiz dilekçeleri süresinde verilmiş olup, yapılan yargılama sonucunda Bölge Adliye Mahkemesi kararı onamıştır. Kararda, 556 sayılı KHK'nın 8/1-b ve 8/4. maddelerine atıfta bulunulmuştur.

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 28.12.2018 tarih ve 2017/331 E. - 2018/513 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 15.10.2020 tarih ve 2019/472 E. - 2020/870 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının “ANADOLU EFSANELERİ’ ibareli 2016/86465 numaralı marka başvurusunun müvekkiline ait 2007/34060, 2010/07697, 80136, 2007/66882, 2010/41718, 2010/33738, 2011/29389, 2010/44119 sayılı ve "anadolu", "anadolu", "anadolu", "anadolu kangal", "anadolu sofrası", "anadolu çiftliği", "anadolu çiftliği", "anadolu şekil" ibareli markalarla 556 sayılı KHK'nın 8/1-b maddesi gereğince benzer olduğunu, müvekkilinin başvuruya itirazının davalı TPMK YİDK tarafından reddedildiğini, bu kararın hukuka aykırı bulunduğunu, “EFSANE” ibaresinin herkesin kullanımına açık, jenerik bir ifade olduğunu, taraf markalarındaki ortak ayırt edici ifadenin “ANADOLU” ibaresi olduğunu, davalı markasının müvekkili şirketin bir seri markası izlenimini yaratacağını, 556 sayılı KHK'nın 8/4. maddesi uyarınca müvekkilinin markasının toplumda belli bir tanınmışlığa ulaştığını, davalının başvurusunun, müvekkilinin markasının tanınmışlığından haksız yararlanma durumu yaratacağını, davalı başvurusunun kötü niyetli olduğunu ileri sürerek, davalı ... YİDK kararının iptalini ve diğer davalı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunmuştur.
Davalı ... vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalının "ANADOLU EFSANELERİ" ibareli başvuru markası ile davacının "ANADOLU" ibareli tescilli markaları arasında, davaya konu 2016/86465 sayılı markanın kapsamında bulunan 29. ve 30. sınıftaki tüm mallar ile 35/5. sınıfta yer alan 29, 30 ve 32. sınıftaki malların satışına özgülenmiş mağazacılık hizmetleri ile 43. sınıftaki "Yiyecek ve içecek sağlanması hizmetleri" yönünden, görsel ve sescil olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerliğin bulunduğu, davacı tarafın markasının tanınmışlığını ileri sürse de davalının marka başvurusu dolayısıyla davacının markasından haksız yarar sağlanabileceği, itibarına zarar verebileceği veya ayırt edici karakterini zedeleyici sonuçlar doğurabileceğinin ve dava konusu başvurunun kötü niyetli yapıldığının kanıtlanamadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri istinaf etmiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince tüm dosya kapsamına göre, davacı ... davalılar vekillerinin istinaf başvurularının HMK'nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden taraflardan ayrı ayrı alınmasına, 15/09/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.