Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1621 Esas 2022/5924 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi, davacının müvekkili Antalya İçki Sanayi Tic. A.Ş'nin ürünlerinin dağıtımını yaptığını ve davalının bu ürünleri aldığını, ancak ödeme yapmadığını ileri sürerek dava açtığını belirtti. Mahkeme, davacı ile davalı arasında ticari ilişki bulunduğunu, davalının davacıya 20.640,06 TL borçlu olduğunu tespit etti. İtirazının haksız olduğu gerekçesiyle davalının itirazının iptaline karar verildi. Bölge Adliye Mahkemesi, davalı vekilinin istinaf başvurusunu reddetti ve asıl ve birleşen davanın reddine hükmetti. Temyiz istemi üzerine ek bir karar verildi ve bu karar da davalı vekilinin temyiz istemi reddedildi ve ek karar onaylandı. HMK 353/1-b-2 ve HMK 362/1-a maddelerine göre, karar kesinlik sınırları içerisinde olduğundan, ek kararın onanması gerektiği belirtildi. HMK 370/1 ve HMK 372 maddeleri de hatırlatılarak, dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderilmesi ve bakiye temyiz ilam harcının davalıdan alınması kararlaştırıldı.

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11.HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Antalya 5. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 21.02.2019 tarih ve 2014/324 E- 2019/53 K. sayılı kararın asıl ve birleşen davada davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan kabulüne dair Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi'nce verilen 12.10.2020 tarih ve 2019/1965 E- 2020/1205 K. sayılı kararın asıl ve birleşen davada davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine verilen temyiz talebinin reddine dair verilen 21.12.2020 tarihli ek kararın Yargıtay'ca incelenmesi asıl ve birleşen davada davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Asıl ve birleşen davada davacı vekili, asıl davada müvekkili şirketin ... İçki Sanayi Tic. A.Ş'nin ürünlerini tüm Akdeniz bölgesinde dağıtımını yaptığını, davalının müvekkilinden faturaya dayalı olarak mallar aldığını, müvekkili tarafından satılan malların davalı şirketin satış noktasına teslim edildiğini, davalının borçlarına karşılık olarak Antalya 10. İcra Müdürlüğü'nün 2012/6535 sayılı takip dosyası üzerinden icra takibine başlandığını, davalı tarafından yapılan itiraz üzerine takibin durduğunu, davalının itirazının haksız olduğunu ileri sürerek, davalının itirazının iptaline karar verilmesini talep etmiş, birleşen davada ise tahsilde tekerrür olmamak kaydıyla faturaya dayalı açık hesap alacağı nedeniyle Antalya 16. İcra Müdürlüğü'nün 2013/4398 Esas sayılı dosyasında takip yapıldığını, davalı tarafın itirazı üzerine takibin durduğunu ileri sürerek, haksız itirazın iptali ile takibin devamına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Asıl ve birleşen davada davalı vekili, takip dayanağının cari hesap alacağı ve fatura alacağı olduğunu, fatura ve belgelerdeki malları teslim almadıklarını, davacıdan peşin mal alındığını ve bedelinin peşin ödendiğinin savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacı ile davalı arasında ticari ilişki bulunduğu, davacı şirketin ticari defterlerin üzerinde yapılan inceleme sonucunda davalının davacıya 20.640,06 TL borçlu bulunduğunun tespit edildiği, itirazın iptali talep edilen Antalya 10. İcra Müdürlüğü'nün 2012/6535 esas sayılı dosyasında alacak tutarının 5.616,32 TL, itirazın iptali talep edilen Antalya 16. İcra Müdürlüğü'nün 2013/4398 esas sayılı dosyasında alacak tutarı 12.042,58 TL olduğu gerekçeleriyle, asıl ve birleşen davanın kabulüne karar verilmiş, hükme karşı asıl ve birleşen davada davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, asıl ve birleşen davada davalı vekilinin ilk derece mahkemesi kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan kabulüne, 6100 sayılı HMK'nın 353/1-b-2 maddesi gereğince Antalya 5. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 21/02/2019 tarih ve 2014/324 Esas, 2019/53 Karar sayılı kararının kaldırılmasına, asıl ve birleşen davanın reddine karar verilmiştir.
Asıl ve birleşen davada davacı vekilinin tashih talebi üzerine 07.12.2020 tarihli tashih kararı verilmiş, işbu kararın asıl ve birleşen davada davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine 21.12.2020 tarihli ek kararla temyiz talebinin reddine karar verilmiştir.
Ek karar, asıl ve birleşen davada davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, ek kararın dayandığı gerektirici sebeblere temyiz olunan miktarın 6100 sayılı HMK 362/1 – a maddesinde öngörülen kesinlik sınırları içerisinde bulunmasına göre ek karara yönelik temyiz isteminin reddi ile ek kararın onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle asıl ve birleşen davada davalı vekilinin ek karara yönelik temyiz isteminin reddi ile HMK 370/1 maddesi gereğince ek kararın ONANMASINA, HMK 372 maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 47,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden asıl ve birleşen davada davalıdan alınmasına, 15/09/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.