Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1656 Esas 2022/6032 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalıdan pamuk tohumu satın alan davacı ortaklarının çimlenme sorunu yaşaması üzerine açtığı tazminat davası kabul edilmiş ve hüküm Yargıtay tarafından onanarak kesinleşmiştir. Tutarın bir kısmı ödenmiştir ve kalan bakiye için davalının sorumlu tutulması istenmiştir. Davalı, tohumların uygun şekilde muhafaza edilmediği takdirde vasfını yitirebileceğini savunarak davanın reddini talep etmiş ve aynı zamanda karşı dava açarak teminat mektubunun paraya çevrilmesinin hukuka aykırı olduğu iddiasıyla para talep etmiştir. İlk derece mahkemesi, asıl davanın reddine ve karşı davanın kabulüne karar vermiştir. Davacı-karşı davalı vekili itiraz etmiş ancak Bölge Adliye Mahkemesi istinaf başvurusunu reddetmiştir. Temyiz istemi de reddedilmiştir. HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca kararın onanmasına, temyiz ilam harcının alınmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
HMK'nın 353/b-1 maddesi, HMK'nın 370/1. maddesi, HMK'nın 372. maddesi.

MAHKEMESİ :BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 9. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Adana 3. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 06.02.2019 tarih ve 2017/326 E- 2019/80 K. sayılı kararın davacı-karşı davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Adana Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi'nce verilen 19.10.2020 tarih ve 2019/566 E- 2020/840 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı-karşı davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının, ortaklarının ihtiyacını karşılamak üzere 05.03.2007 tarihli sözleşme ile davalıdan pamuk tohumu satın aldığını, davacı ortaklarının 1.000 kg ‘delinte’ pamuk tohumunun çimlenmesinde sorun yaşandığı iddiasıyla açtığı tazminat davasının mahkemece kabul edildiğini ve hükmün Yargıtay tarafından onanarak kesinleştiğini, hükme konu tutarın Tarsus 1. İcra Müdürlüğü'nün 2013/2014 sayılı dosyasına 14.02.2014 tarihinde 108.710,09 TL ödendiğini, satış sözleşmesine göre; pamuk tohumunun üretim veya ambalajından kaynaklanacak davacı zararından davalının sorumlu olduğunu, davalıdan alınan 97.000,00 TL tutarındaki teminat mektubunun nakde çevrildiğini, davacının bakiye 11.710,00 TL zararından davalının sorumlu olduğunu ileri sürülerek 11.710,00 TL’nin ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davalının Tarım Bakanlığı tarafından verilen tohum üretici belgesine istinaden ISO 9001:2000 standardında tohum ürettiğini, davalının ürettiği tohumların Tarım İl Müdürlüğü tarafından numunelerinin alınarak analiz edilip sertifikasyonunun yapılarak satış sunulduğunu, davacıya satılan tohumların aynı şekilde kontrollerinin yapıldığını, pamuk tohumunun, uygun şartlarda muhafaza edilmediğinde vasfını yitirebileceğini savunarak davanın reddini talep etmiş ve aynı zamanda karşı dava ile; sözleşme uyarınca teminat amacıyla birliğe verilen 97.000,00 TL tutarında 3 teminat mektubunun paraya çevrilmesinin hukuka aykırı olduğu ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı olmak üzere şimdilik 10.000,00 TL’nin tahsil tarihinden dava tarihine kadar uygulanacak yasal faizi ile birlikte karşı davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, ıslah dilekçesi ile, karşı dava ile talep edilen tutarının toplam 97.000,00 TL’ye çıkardıklarını belirterek ve bu tutara 26.03.2015 tarihinden itibaren reeskont faizi uygulanmasını talep etmiştir.
İlk Derece mahkemesince tüm dosya kapsamına göre; davalının, davacı kooperatif çiftçileri ...ve ...’e satılan 27.02.2007 tarih S-478 sertifika numaralı Delinte pamuk tohumu için Tarım Bakanlığı Mersin İl Kontrol Müdürlüğü'nce 27.02.2007 tarihinde analiz edilerek sertifika verildiği, teslimden sonra ürünlerin 32 gün süreyle davacı deposunda bekledikten sonra çiftçilere satıldığı, tohumların davacıya teslimi sırasında ayıpsız olduğunu gösteren 27.02.2007 tarihli sertifikanın olduğu, davacının tohumların ayıplı olarak satıldığı iddiasını ispatlayamadığı gerekçesiyle asıl davanın reddine, karşı davada teminat mektuplarının haksız olarak paraya çevrildiğinin ispatlandığı gerekçesiyle karşı davanın kabulü ile; 10.000,00 TL'nin 26.03.2015 tarihinden ve 87.000,00 TL'nin 20.10.2018 tarihinden itibaren uygulanacak reeskont faizi ile birlikte karşı davalıdan alınarak karşı davacıya verilmesine karar verilmiş, karara karşı davacı-karşı davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesinde; satışı yapılan tohumların davacıya teslimi sırasında ayıplı olduğunun ispatlanamadığı, tohumların davacıya ait depoda bekletildiği 32 günlük sürede nem ortalamasının % 40’ın üzerinde olduğuna ilişkin Meteoroloji çizelgesi ve depo şartlarına ilişkin bir tespit olmadığından tohumlardaki bozulmanın davacıda olduğu sırada gerçekleştiği, davacı tarafın tohumların ayıplı olarak satılıp teslim edildiği yönündeki iddiasını ispatlanmadığı, davalı-karşı davacı tarafından sözleşme kapsamında teminat amacıyla karşı davacı-karşı davalıya verilen ve toplam tutarı 97.000,00 TL olan 3 teminat mektubunun karşı davalı tarafından 26/05/2015 tarihinde nakde çevrildiği gerekçesiyle davacı-karşı davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı-karşı davalı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı-karşı davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 4.995,86 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacı-karşı davalıdan alınmasına, 19/09/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.