Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/1940 Esas 2022/6162 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2022/1940
Karar No: 2022/6162
Karar Tarihi: 21.09.2022

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/1940 Esas 2022/6162 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi'nin verdiği bir karara yapılan karar düzeltme isteği reddedilmiştir. Davacı, davalının marka başvurusuna itiraz etmiş ve başvurunun bazı mal ve hizmetler için kısmen kabul edildiğini ancak markaların benzer olduğunu ve müvekkilinin markalarının tanınmışlık vasfına sahip olduğunu ileri sürerek iptalini talep etmiştir. Mahkeme, YİDK'in verdiği kısmi iptal kararını dikkate alarak kısmen kabul etme kararı vermiştir. Davacı, bu karara karar düzeltme isteğinde bulunmuş ancak istemi reddedilmiştir. Düzeltilmesi istenen kararda geçen kanun maddeleri, HUMK 440, HUMK 442, ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddedir. Karar düzeltme harcı olarak 168,30 TL ödenmiş, takdiren 709,50 TL para cezası Hazine'ye kaydedilmiştir.
11. Hukuk Dairesi         2022/1940 E.  ,  2022/6162 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

    Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi'nce verilen 16.07.2020 gün ve 2020/128 - 2020/214 sayılı kararı onayan Daire'nin 10.01.2022 gün ve 2020/7235 - 2022/44 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
    Davacı vekili, davalı şirketin 2011/54845 sayılı "DİJİTİLE" ibareli marka tescil başvurusuna müvekkilinin "DİGİTAL TİLE" ve "DIGI PRINT" ibareli markalarına dayanarak yaptığı itirazın davalı kurum tarafından kısmen kabul edilip başvurudan bir kısım mal ve hizmetlerin çıkarıldığını, kısmen red kararına karşı müvekkilince yapılan itirazın ise reddedildiğini, markaların ayırt edilemeyecek derecede benzer olduğunu, tescilin, eşya ve hizmetlerin irtibatı nedeniyle iltibasa yol açacağını, müvekkilinin sehven tescil harcı yatırılmayan "DİGİ TİLE" ibareli markasının da bulunduğunu, müvekkilinin markalarının tanınmışlık vasfına sahip olduğunu, kötüniyetli başvuruda bulunan davalı şirketin müvekkilinin tanınmışlığından haksız yarar sağlayacağını ileri sürerek Türk Patent YİDK'nın 2013-M-7451 sayılı kararının iptalini, davalı şirket adına başvurusu yapılan 2011/54845 sayılı markanın tescili halinde hükümsüzlüğünü talep etmiştir.
    Davalı kurum vekili ile davalı şirket vekili, davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece, Dairemizin bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, davanın kısmen kabulüne, YİDK'in 2013-M-7451 sayılı kararının 19/01. sınıf “İnşaat, yol yapımı, tamirat, kaplama amaçlarıyla kullanılan kum, çakıl, mıcır, asfalt, zift, çimento, alçı gibi malzemeler.” ile 19/05. sınıf “Tabaka veya şerit halinde tabii veya sentetik yüzey kaplamaları, ısı ile yapıştırılabilen sentetik kaplamalar; çatılar için ziftli kartonlar; ziftli kaplamalar.” ve 35. sınıf “Müşterilerin malları elverişli bir şekilde görmesi ve satın alması için malların bir araya getirilmesi hizmetleri (belirtilen hizmetler perakende, toptan satış mağazaları, elektronik ortamlar, katalog ve benzeri diğer yöntemler ile sağlanabilir).” emtialar yönünden kısmen iptaline ilişkin karar kesinleşmiş olduğundan bu emtialarla ilgili yeni hüküm kurulmasına yer olmadığına, YİDK'in 2013-M-7451 sayılı kararının 21. sınıf “Camdan, porselenden, seramikten, kilden süs ve dekorasyon eşyaları. tuvalet taşı delikleri için kapaklar.” emtiaları yönünden kısmen iptaline, dava konusu yapılan marka henüz tescil edilmemiş olduğundan hükümsüzlük ile ilgili karar verilmesine yer olmadığına, fazlaya ilişkin talebin reddine dair verilen kararın taraf vekillerince temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
    Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
    Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 168,30 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 21/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara