Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1777 Esas 2022/6171 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ



TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 14.03.2019 tarih ve 2018/56 E- 2019/104 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 31.12.2020 tarih ve 2019/828 E- 2020/1245 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, müvekkili şirketin 2004/20611 başvuru numaralı ‘‘Brownie’’ ibareli marka başvurusuna, davalı şirketin itiraza gerekçe olarak ileri sürdüğü 96/002677 başvuru numaralı ‘‘Brown’’ ibaresinin benzer görülerek müvekkilinin markasının kapsamından 29.,30. ve 32. sınıfta yer alan bir kısım hizmetlerin/malların çıkartıldığını, müvekkili ‘‘Brownie’’ markası ile davalı şirketin ‘‘Brown’’ markasının benzer olmadığını bu sebeple tüketicelerin bu iki markayı karıştırabilmesinin mümkün olmadığını, müvekkili şirketin ‘‘BROWNI’’ibareli markasını ilk olarak 1986 yılında kullanmaya başladığını, davalı şirketin ‘‘Brown’’ ibareli markasını kullanmadığını, bu nedenle taraflarınca davalı şirketin ‘‘Brown’’ markasının hükümsüz kılınması için dava yoluna başvurduklarını ileri sürerek, YİDK 2017-M-10826 sayılı kararının iptaline, 2004/20611 başvuru numaralı “Brownie” ibareli markasının tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı kurum vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davacının markası ile müvekkiline ait markanın benzer olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılama ve toplanan delillere göre, somut olayda çekişmeli başvuru standart karekterle yazılmış "BROWNIE" ibaresinden oluşurken; itiraza dayanak markanın standart karekterle yazılı "BROWN" ibaresinden oluştuğunun görüldüğü,davacı başvuru marka örneğinde beyaz zemin üzerine düz yazı ve büyük harflerle BROWNIE ibaresinin yer aldığı, tek ve esas unsur “brownie” ibaresi olduğu, davalıların itirazlarına gerekçe gösterdiği markanın da beyaz zemin üzerine BROWN ibaresinden oluştuğu, tek ve esas unsurun bu ibare olduğu,taraf markalarının her ikisinin de yalnızca kelimelerden oluştuğu, dava konusu marka “brownie” kelimesinden oluşuyorken, itiraza gerekçe marka “BROWN” ibaresinden oluştuğu, markaların ilk 5 harflerinin aynı ve aynı dizilişte olduğu, bu durumun markaların benzer olmasına sebep olduğu, İtiraza gerekçe markanın tamamı, dava konusu markada aynen yer aldığı, dava konusu markada farklı olarak “brown” kelimesinden sonra “ie” sesleri yer aldığı, dava konusu markanın “brownie” olarak değil “browni” olarak okunacağı, özellikle ilk 5 harfi aynı olan markalar arasında, birinin sonundaki “i” sesinin ayırt edicilik gücünün oldukça zayıf kalacağı, markaları oluşturan harflerin büyük çoğunluğunun aynı olması ve aynı dizilişte yer almasının markalar arasında görsel ve işitsel olarak benzerliğe sebep olduğu kanaatine varıldığı, taraf markalarının tek ve esas unsurlarının benzer olduğu (BROWNIE = BROWN), bu unsurların, görsel ve işitsel düzeyde benzerliğe sebep olduğu, markaların ayırt edici başkaca unsurlar içermediği, yalnızca kelime unsurları ile ayırt edicilik sağlamaya çalıştığı, bu unsurlar arasında var olan benzerliğin markaların birbirlerini çağrıştırma ve karıştırılması ihtimaline yol açabilecek düzeyde olduğundan, iltibas tehlikesinin ortaya çıkabileceği kanaatine varıldığı, markaları oluşturan kelimelere bir bütün olarak bakıldığında, taraf markalar arasında görsel ve işitsel açılardan bir benzerlik bulunduğundan, dava konusu markalar benzer marka olarak değerlendirildiği, fakat iltibas tehlikesinden söz edebilmek için markaların benzer olması yanında, mal/hizmet kapsamlarının da aynı veya benzer olması gerektiği, davacı marka başvurusunun kapsamından davalı itirazları sonrasında çıkarılan 29. ve 30. sınıf mallar ile itiraza gerekçe markanın tescil kapsamlarında yer alan 29. ve 30. sınıf mallar açısından aynılığın bulunduğu kanaatine varıldığından, markalar arasında, davaya konu marka başvurusunun 29. ve 30. sınıf (çekişme konusu mallar) açısından, hitap edilen tüketici nezdinde, 556 sayılı KHK md. 8/1-b anlamında halk nezdinde karışıklığa neden olacak derecede bir benzerliğin bulunduğu, bu bağlamda YİDK kararının yerinde olduğu ve iptali koşullarının oluşmadığı, eskiye dayalı kullanım ve tanınmışlık iddialarının, işbu davaya konu marka başvurusunun yayınına gelmiş olan itirazın kısmen kabul edilmesi sonucu alınan YİDK kararının iptali konusunda ikame edilmiş bir davada ileri sürülebilecek argümanlar olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince davacının "BROWNIE" ibareli başvurusu ile davalının itiraza dayanak "BROWN" ibareli markasının 556 sayılı KHK'nın 8/1-b maddesi anlamında benzer olduğu, eskiye dayalı kullanım ve tanınmışlık iddialarının, marka başvurusunun yayınına yapılan itirazın kısmen kabul edilmesi sonucu alınan YİDK kararının iptali konusunda açılan işbu davada ileri sürülemeyeceği, mahkemece davalının markası için YİDK kararından sonra açılan hükümsüzlük davasının bekletici mesele yapılmamasında bir isabetsizlik olmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 22/09/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.