Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1931 Esas 2022/6214 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalı, tasarım haklarına tecavüz etmekle suçlanmıştır. Davalının ürettiği ambalajlar, davacının tescilli tasarımına benzerlik göstermektedir. Mahkeme, davacının tasarımının davalının ürettiği ambalajlarla aynı algılandığı sonucuna varmıştır. Davacının talebi doğrultusunda davalı hakkında çeşitli kararlar verilmiştir. Davalı, istinaf istemiyle Bölge Adliye Mahkemesine başvurmuştur, ancak istinaf istemi esastan reddedilmiştir. Temyiz dilekçesi verildiği tespit edilmiş ve yapılan yargılamada bir isabetsizlik olmadığı sonucuna varılmıştır. Bu nedenle, Bölge Adliye Mahkemesi kararı onanmıştır ve dava dosyası İlk Derece Mahkemesine gönderilmiştir. Temyiz ilam harcı davalıdan alınmıştır.
Kanun maddeleri:
- 554 sayılı KHK
- 6100 sayılı HMK'nın 353/1-b-1 maddesi
- HMK'nın 370/1. maddesi
- HMK'nın 372. maddesi

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 16.HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Bakırköy 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 12.12.2017 tarih ve 2016/103 E- 2017/274 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi'nce verilen 22.01.2021 tarih ve 2018/725 E- 2021/113 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin uzun yıllardan bu yana tekstil işiyle meşgul bir firma olduğunu ve dava konusu 2014/07760 numaralı tasarımı kendi adına tescil ettirdiğini, davalının aynı tasarımın birebir aynısını iltibasa neden olacak derecede daha düşük kalitede üretim yaparak satışa arz ettiğini, dilekçe ekinde sunulan kutu ambalajlarının incelenmesi neticesinde de bu durumun ortaya çıkacağını, davalının eyleminin tasarım hakkına tecavüz, aynı zamanda haksız rekabet teşkil ettiğini ileri sürerek davalı şirketin eylemlerinin haksız rekabet niteliğinde olduğunun tespiti ile men'ine, 554 sayılı KHK uyarınca tecavüzün önlenmesine, durdurulmasına, giderilmesine, 554 sayılı KHK m. 52 uyarınca 1.000.-TL maddi, 5.000.-TL manevi tazminata hükmedilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin Türkiye'nin önde gelen ambalaj ve kutu sektöründe davacı tarafın ise tekstil sektöründe faaliyet gösterdiğini, farklı sektörlerde faaliyet gösteren taraflar arasında bir karışıklık oluşmasının mümkün olmadığını, davacıya ait tasarımın birebir aynısının üretilmediğini, müşteriler tarafından talep edilen kutuların sadece o müşteri için sınırlı sayıda üretildiğini, davacı tarafın tescilli tasarımının pastane kutusu olduğunu, dürüstlük kuralları çerçevesinde yapılan kutu üretiminin haksız rekabet olarak nitelendirilemeyeceğini ve tasarım hakkına tecavüz teşkil etmeyeceğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacı adına tescilli 2014/07760 (1) numaralı tasarım ile davalı tarafın ürettiği iddia edilen ambalaj tasarımının bilgilenmiş kullanıcı üzerinde yarattığı genel izlenimde belirgin farklılıklar bulunmadığı, bu sebeple benzer olarak algılandığı, ambalaj tasarımının davalı muhasebe kayıtlarında ayrı bir hesapta ayırt edici bir şekilde gösterilmemiş olduğu, maddi tazminat yönünden tam olarak satış tutarının belli olmaması dikkate alındığında taleple bağlı kalınarak 1.000.-TL maddi tazminatın uygun görüldüğü gerekçesiyle davacı tarafın davasının kabulü ile davacıya ait 2014/07760 (1) numaralı tasarıma yönelik davalı tarafın (dilek baklava kutularında kullandığı ) ambalajların davacıya ait tasarım hakkına yönelik tecavüz ve haksız rekabet olduğunun tespiti ve men'ine, davalı tarafın davacıya ait 07760 (1) numaralı tasarıma yönelik kullanımın ürünler üzerinde tanıtım evrakında engellenmesine, ürünlere tanıtım evrakına, ürün kalıplarına el konulmasına, masrafı davalıdan alınmak suretiyle imhasına, talepte bağlı kalınarak 1.000.-TL maddi tazminatın dava tarihinden itibaren değişen oranlarda ticari faizi ile davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine, 5.000.-TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine, hükmün kesinleştikten sonra masraf davalıdan alınarak 5 büyük gazeteden birinde ilanına karar verilmiş, hükme karşı davalı vekili istinaf yoluna başvurmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, 6100 sayılı HMK.'nın 353/1-b-1 maddesi gereğince davalı vekilinin yerinde görülmeyen istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 22/09/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.