Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/4411 Esas 2022/6168 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasındaki dava sonucu mahkemece verilen 07.05.2019 gün ve 2018/1840 E.- 2019/971 K. sayılı hükmün (kapatılan) Yargıtay 19. Hukuk Dairesi'nce 08.07.2019 gün ve 2019/2199 E.-2019/4173 K. sayılı ilamla bozulması üzerine yukarıda tarih ve sayısı belirtilen direnme kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, HGK'nın 2021/19-11-1025 Esas 2022/436 Karar sayı ve 30.03.2022 tarihli kararı ile direnme kararı yerinde görülerek davalı vekili tarafın işin esasına yönelik temyiz itirazları incelenmek üzere dosya Dairemize gönderilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, taraflar arasında imzalanan ticari taşıt kredisi ve rehin sözleşmesi, genel nakdi ve gayri nakdi kredi sözleşmesi ve bankacılık hizmetleri sözleşmesi uyarınca davacı bankadan ticari nitelikli kredi, gayrinakdi çek kredisi, ticari kredili mevduat, borçlu cari hesap kredisi ve taksitli ticari kredi kullandırıldığını, kredilerinin geri ödenmesinde temerrüde düşülmesi üzerine davalının kredi hesabının kat edildiğini,borcun ödenmemesi üzerine davalı şirket hakkında icra takibi başlatıldığını takibe davalı tarafından itiraz edildiğini ileri sürerek itirazın iptali ile % 100'den az olmamak üzere icra inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
İlk derece mahkemesince davanın kısmen kabulü ile takibin 2.204.337,00 TL asıl alacak üzerinden ve takipten itibaren yıllık % 40 oranında temerrüt faizi ve faizin % 5'i oranında BSMV uygulanmak suretiyle devamına karar verilmiş, hükme karşı davalı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, 690 sayılı KHK'nın 73/b maddesinde kayyım atanan şirketlerin açtıkları davalarda harçtan muaf olduğunun hüküm altına alındığı, derdest dosyada davalı tarafından açılan bir dava olmadığı, davalı vekili tarafından gerekçeli kararın 09/08/2018 tarihinde tebliğ alındığı ve 15/08/2018’de istinaf yoluna başvurulduğu, İlk Derece Mahkemesi’nin 17/08/2018 tarihli istinaf başvuru harcı ve istinaf karar harcının yatırılmasına ilişkin muhtırasının davalı tarafa 28/08/2018 tarihinde usulüne uygun tebliğ edilmesine rağmen, verilen sürede harcın ikmal edilmediği gerekçesiyle 6535 sayılı yasayla değişik 6100 sayılı HMK'nın 352/1-ç bendi uyarınca istinaf başvuru şartının yerine getirmediği gerekçesiyle istinaf başvurusunun usulden reddine karar verilmiş, kararın davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 19. Hukuk Dairesi’nin 08/07/2019 tarih 2019/2199 - 2019/4173 sayılı kararıyla, kararın bozulmasına karar verilmesi sonrasında Bölge Adliye Mahkemesince 10/12/2019 tarih 2019/1718 E. 2019/2338 K. sayılı kararı ile önceki kararda direnilmesine, davalı vekilinin İlk Derece Mahkemesi kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan kabulüne, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Direnme kararının, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 07.12.2021 tarih 2020/4465 - 2021/6925 sayılı kararı ile bozma kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan temyiz incelemesinin yapılmak üzere dosyanın Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'na gönderilmesine karar verilmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 30.03.2022 tarih 2021/(19)11-1025 E. 2022/436 K. sayılı kararıyla mahkemece, ilk karardan tamamen farklı değerlendirmelerin yer aldığı bir gerekçeyle direnme kararı verildiği, bu durumda usulüne uygun verilmiş bir direnme kararının varlığından söz edilemeyeceğinden, mahkemenin direnme olarak adlandırdığı temyize konu kararın yeni hüküm niteliğinde olduğu, mahkemece verilen bu yeni hükmün temyizen incelenmesi görevi Hukuk Genel Kuruluna değil, Özel Daireye ait olduğu, davalı vekilinin yeni hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın Dairemize gönderilmesine karar verilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici sebepler ile HMK'nın 352/1. maddesi uyarınca istinaf isteminin süresinde yapılmadığı yönündeki tespitin usul ve yasaya uygun olmasına göre Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 22/09/2022 tarihinde kesin olarak oybirliği ile karar verildi.