Esas No: 2022/2518
Karar No: 2022/6175
Karar Tarihi: 22.09.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/2518 Esas 2022/6175 Karar Sayılı İlamı
11. Hukuk Dairesi 2022/2518 E. , 2022/6175 K.Özet:
İstanbul 13. Asliye Ticaret Mahkemesi tarafından verilen ve Hukuk Dairesi tarafından onaylanan karar sonrasında, davalı vekili karar düzeltme isteğinde bulunmuştur. Ancak, istek reddedilmiş ve takdiren 709,50 TL para cezası alınarak Hazine'ye kaydedilmesi kararlaştırılmıştır. Karar, intifa hakkının süresi önceden sona ermesi nedeniyle davacının lehine olan kısmen kabulüne hükmetmiştir ve davalıdan 32.132,00 USD ödemesi talep edilmiştir. Kararda, takip edilen kanun maddeleri şunlardır: HUMK 440., HUMK 442. ve 3095 sayılı Yasa'nın 4/a maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 13. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 13.03.2019 gün ve 2017/603 - 2019/211 sayılı kararı onayan Daire'nin 23.12.2021 gün ve 2021/3774 - 2021/7352 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalının maliki olduğu taşınmaz üzerinde davacı şirket lehine 05.12.2003 tarihinden geçerli olmak üzere 10 yıl süreli intifa hakkı tesis edilip intifa hakkı bedelinin davalıya ödendiğini, Rekabet Kurulu’nun kararları gereği intifa hakkının 18.09.2010 tarihinde sona erdiğini, davalıya ödenen peşin ivaz bedelinin geçersiz kılınan süreye tekabül eden kısmının denkleştirici adalet ilkesine göre güncelleştirilmiş miktarının iadesi gerektiğini iddia ederek 51.798,88 USD’nin ödeme tarihinden itibaren faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, Rekabet Kurulu’nun kararları gereği yasal zorunluluk nedeniyle intifa hakkının geçersiz hale geldiğini, davalıya atfedilecek bir kusur ve kabahat olmadığını, davalının ödemelerini yaptığını, herhangi bir borcu bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde, davalıya ait taşınmaz üzerine davacı lehine 05.12.2003 tarihinde 10 yıl süreli tesis edilen intifa hakkının, Rekabet Kurulu kararları doğrultusunda süresinden önce sona erdiği, intifa hakkı bedelinin kullanılmayan süreye isabet eden kısmının mahkemece benimsenen bilirkişi raporu ile 32.132,00 USD olarak tespit edildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 32.132,00 USD'nin dava tarihinden itibaren 3095 sayılı Yasa'nın 4/a maddesi uyarınca işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya dair istemin reddine dair hükmün davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine Dairemizce onanmasına karar verilmiştir.
Bu kez, davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 168,30 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 22/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.