Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/5451 Esas 2022/6245 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2022/5451
Karar No: 2022/6245
Karar Tarihi: 26.09.2022

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/5451 Esas 2022/6245 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davada, çekler nedeniyle borçlu olunmadığının tespiti istenmiştir. Mahkeme davayı kabul etmiştir. Ancak, Bölge Adliye Mahkemesi'nin verdiği ve miktarı 40.000,00 TL'yi geçmeyen kararlara karşı temyiz yoluna başvurulamayacağı hüküm altına alan bir kanun maddesi bulunmaktadır. Bu nedenle, davalı vekilinin kesin olan karara yönelik temyiz istemi reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- HMK 362/1-a: Miktarı veya değeri 40.000,00 TL'yi geçmeyen davalara ilişkin kararlara karşı temyiz yapılamaz.
- HMK 346/2: Kesin olan kararlarda Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir karar verilmesi gerekmektedir.
11. Hukuk Dairesi         2022/5451 E.  ,  2022/6245 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 17. HUKUK DAİRESİ

    Taraflar arasında görülen davada İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi'nce bozmaya uyularak davanın kabulüne dair verilen 25.05.2022 tarih ve 2022/696 E- 2022/899 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
    Dava, icra takibine konu edilen çekler nedeniyle borçlu olunulmadığının tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir. 6100 sayılı HMK’nın “Temyiz Edilemeyen Kararlar” başlığını taşıyan 362/1-a maddesiyle, Bölge Adliye Mahkemelerince verilen ve miktar veya değeri 40.000,00 TL’yi geçmeyen davalara ilişkin olarak verilen kararlara karşı temyiz kanun yoluna başvurulamayacağı hüküm altına alınmıştır. Bu miktar, karar tarihi olan 25/05/2022 tarihi itibariyle 107.090,00 TL’dir. Dava değeri 100.386,49 TL olup yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı anlaşılmaktadır. HMK'nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanun'un 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bu yolda karar verilebileceğinden, davalı vekilinin kesin olan karara yönelik temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin miktar yönünden REDDİNE, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 26/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara