Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/2596 Esas 2022/6313 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Dava, Türk Ekonomi Bankası'nda müşteri olan davacının çeklerinin çalınması sonucu bu çeklerden birinin sahte imzayla kullanılması ve davalı tarafından takip edilmesi nedeniyle açılmıştır. İlk derece mahkemesi, davacı tarafın davalının kötü niyetli olduğunu kanıtlayamaması ve ticari ilişki olmadığı gerekçesiyle davayı reddetmiştir. Davacı vekili, karara istinaf etmiş ancak Bölge Adliye Mahkemesi, istinaf başvurusunu esastan reddetmiştir. Temyiz başvurusu sonucunda ise kararın doğru olduğu ve istinaf kararının onanması gerektiği kararına varılmıştır.
HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varılarak, istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir. HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca dosya onanmış, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dosya İlk Derece Mahkemesine gönderilmiştir.

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 16.HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 7. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 14.11.2017 tarih ve 2014/690 E- 2017/1058 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi'nce verilen 18.02.2021 tarih ve 2018/1282 E- 2021/329 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, müvekkilinin Türk Ekonomi Bankası A.Ş Diyarbakır ....Şubesi müşterisi olduğunu, bu hesaptan müvekkilinin keşidecisi olduğu bir kısım çeklerin basıldığını ve bu çekleri içeren çek karnesinin banka basım merkezinden Diyarbakır Kayapınar şubesine nakledildiği sırada çalındığını, bu çeklerin zayi nedeniyle iptali için banka tarafından dava açıldığını, ayrıca suç duyurusunda bulunulduğunu ve ağır ceza mahkemesinde dava açıldığını, bu çeklerden 6946186 seri nolu çekin müvekkil dışındaki kötüniyetli üçüncü kişiler tarafından sahte imza atılarak ve doldurularak tedavüle konulduğunu, davalı tarafından çeke dayalı olarak icra takibine girişildiğini ileri sürerek müvekkilinin davalıya borçlu olmadığının tespitine, icra takibinin iptaline ve %20 kötüniyet tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, icra hukuk mahkemesinde takibin iptali talebiyle açılan davanın reddedildiğini, müvekkilinin haklı hamil olduğunu bildirerek davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, dosya kapsamına ve benimsenen bilirkişi raporlarına göre, Cumhuriyet Savcılığı tarafından yürütülen hazırlık soruşturmasında polis kriminal laboratuvarından alınan raporda, imzanın davacıya ait olmadığı, ayrıca ceza mahkemesi dosyasında bu çekin içinde bulunduğu bir kısım seri çeklerin banka tarafından davacıya verilemeden kaybolduğuna dair bankanın ihbarının bulunduğu, çeklerin ...'a araç satışı sebebiyle ... isimli kişi tarafından verildiği, bu kişinin de ... isimli şahıstan aldığını beyan ettiği, ancak ...'a ulaşılamadığı, buna göre dava konusu çekin davacının eline hiç geçmediğinin kabulü gerektiği, imzanın davacıya ait olmadığı, davacının ayrıca haksız tazminat talebinin de olduğu, davacı ile davalı arasında ticari ilişki bulunmadığı, davalının haksız takip tazminatına mahkum edilebilmesi için; durumu bilip; çekin lehtarı ve cirantasıyla el ve işbirliği içinde bulunması ya da en azından davacının imzasının sahte olduğunu bile bile takibi başlatması gerektiği, davalı çek hamili ile ona çeki ciro eden Söğüt Gıda Makina Maden Petrol İnşaat Nakliyat Ltd. Şti. arasındaki ilişkinin incelendiği, blirkişice şirketin adresinin kapalı olduğu, görünürde faaliyet gösteren bir şirket olduğuna kanaat getirildiği, ticari kayıtların incelenemediği, davalı şirketin kayıtlarını inceleyen bilirkişinin, söz konusu çekin davalı kayıtlarında yer aldığı; Söğüt Gıda Makina Maden Petrol İnşaat Nakliyat Ltd. Şti'.den ticari ilişki sonucu alındığı; karşılığında mal/hizmet çıkışının bulunduğunu belirttiği, dava dışı şirketin BS kayıtlarının davada ispat hususu olamayacağı zira dava dışı şirketin bu ilişkiyi vergi beyanında göstermemesinin davalıyı bağlamayacağı, davalı şirketin kayıtları ile ciranta şirket arasındaki ilişki kesin olarak saptandığından davalı şirketin kötüniyetli olmadığı, bu sebeple haksız takip tazminatına mahkum edilemeyeceği, gerekçesiyle menfi tespit talebinin kabulüne, kötüniyet tazminat talebinin reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince, davalının dava konusu çekte ciro yoluyla hamil olduğu, kötüniyetli takip tazminatına hükmedilebilmesi için davalının takibinde kötüniyetli olduğu hususunun davacı tarafından kanıtlanması gerektiği, dosyaya sunulan deliller ve belgeler birlikte değerlendirildiğinde, davacı tarafın davalının takibinde kötüniyetli olduğunu kanıtlayamadığı, davacının istinafında belirttiği hususların takibin kötüniyetli yapıldığının ispatına yeterli olmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 26/09/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.