Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/4649 Esas 2022/6227 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, yatırdığı parayı geri alamadığı için davalı şirketin parasının tahsiline karar verilmesini talep etti. İlk derece mahkemesi, davacının kısmen kabul edilen alacak davasına ilişkin hüküm verdi ve dava şartı yokluğu nedeniyle diğer davanın reddine karar verdi. Davacı vekili, kararı istinaf etti. Bölge Adliye Mahkemesi, davacı vekilinin taleplerinin esastan reddine karar verdi. Temyiz eden davacı vekili, yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından İlk Derece Mahkemesi kararında bir isabetsizlik olmadığının anlaşılması üzerine, yapılan istinaf başvurusunun usul ve yasaya uygun olduğu kararına varıldı ve Bölge Adliye Mahkemesi kararı onandı. Hükümde uygulanan kanun maddeleri şunlardır: 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 99. maddesi ve 3095 sayılı Kanuni Faiz ve Temerrüt Faizine İlişkin Kanunun 4/a maddesi.

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ



TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Konya 2. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 20.09.2017 tarih ve 2014/355 E- 2017/767 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi'nce verilen 08.04.2021 tarih ve 2019/1837 E- 2021/525 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin yatırılan paraların istendiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranlarda faiz verileceği garantisi ile davalı şirkete para verdiğini, müvekkilinin defalarca talep etmesine rağmen parasını geri alamadığını ileri sürerek ödediği paranın davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince iddia, savunma ve tüm dosya kapsamı uyarınca davacının davalılardan ...’a yönelik alacak davasının kısmen kabulü ile 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 99. maddesi gereğince davacının talebi gereğince aynen ödenmesi kayıt ve şartıyla; 3095 sayılı Kanuni Faiz ve Temerrüt Faizine İlişkin Kanunun 4/a maddesi gereğince dava tarihi olan 18.04.2014 tarihinden itibaren Devlet Bankalarının EURO cinsinden açılmış bir yıl vadeli mevduat hesabına ödediği en yüksek döviz faizi ile birlikte 11.980.-EURO'nun davalı ...’dan alınarak davacı tarafa verilmesine, fazlaya ilişkin istemlerin reddine, davacının davalı ...ye yönelik davasının ise dava şartı (kesin hüküm) yokluğu nedeniyle davanın usulden reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili istinaf etmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince usul ve kanuna uygun bulunan ilk derece mahkemesi kararı uyarınca davacı vekilinin istinaf taleplerinin esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 26/09/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.