Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/3851 Esas 2022/6311 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalı, davacı şirkete ödemesi gereken bir borcu olduğunda, bu borcu ödemek için saklayacaklarına dair bir sözleşme yapmışlar. Ancak, bundan önce dağıtım işlemleri davalı tarafından yönetiliyordu ve bir yangın olduğunda davacı şirket hakkında bir dava açıldı ve davacı şirket ödemeleri yapmak zorunda kaldı. Davalı, ödemeyi yapmayı reddetti ve zamanaşımına uğramış olduğunu iddia etti. Ancak, mahkeme davacının lehine karar verdi ve davalının borcu ödemesi gerektiğine hükmetti. Temyiz başvurusu reddedildi ve bakiye 25.466,48 TL karar verildi.
Maddeler: İşletme Hakkı Devir Sözleşmesi 7.4.

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 11. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 17.12.2020 tarih ve 2020/266 E. - 2020/907 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; davalının özelleştirme kapsamına alınması ve 20 ayrı dağıtım şirketine ayrılması kapsamında müvekkili ile davalı arasında 24.07.2006 tarihinde "İşletme Hakkı Devir Sözleşmesi (İHDS)” akdedildiğini, anılan sözleşmenin üçüncü kişilerin hak iddialarını düzenleyen 7. maddesinde dağıtım faaliyetinin yürütülmesi amacıyla gerçekleştirilen iş ve işlemlerden kaynaklanan sorumluluğun dönemsel olarak paylaştırıldığını, anılan sözleşmeden önce dağıtım faaliyetlerin davalı tarafından yürütüldüğü sırada enerji nakil hattından çıkan yangın nedeniyle oluşan zararın tazmini istemiyle Sakarya 2. Asliye Hukuk Mahkemesi'nde müvekkili aleyhine açılan davanın kabulüne karar verildiğini ve davaya istinaden müvekkilinin icra dosyasına ve temyiz harç ve masrafları olarak toplam 497.079,15 TL ödeme yapıldığını ileri sürerek bu meblağın ödeme tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; alacağın zamanaşımına uğradığını, davacı şirketin özelleştirilmesinin hisse satışı suretiyle gerçekleştirildiğini ve İHDS hükümleri uyarınca müvekkilinden talepte bulunulamayacağını, ayrıca davacı tarafından düzenlenen devre esas bilanço ile geçmişe yönelik borç ve alacak işlemlerinin kesinleştirildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda, rücuya konu zararın dağıtım faaliyetlerinin davalı TEDAŞ tarafından yürütüldüğü ve davacı BEDAŞ’ın tüzel kişiliğinin bulunmadığı 15/09/1998 tarihinde meydana geldiği, bu tarihte dağıtım faaliyetlerine ilişkin tüm sorumluluğun davalı TEDAŞ’a ait olduğu, her ne kadar rücuya konu Sarıyer Asliye Hukuk Mahkemesinin 2008/277 esas sayılı dosyasında davalı TEDAŞ’ın kusursuz olduğu belirtilmiş ise de olay tarihinde BEDAŞ’ın tüzel kişiliğinin bulunmaması karşısında anılan mahkeme kararının kesin hüküm ve kusur oranlarının da kesin delil niteliği bulunmadığı, taraflar arasında düzenlenen İHDS’nin 7.4 maddesinde, dağıtım faaliyetinin TEDAŞ tarafından yürütüldüğü dönemde bu faaliyetin yürütülmesi amacıyla gerçekleştirilen her türlü iş ve işlemlerin bütün sorumluluğunun TEDAŞ’a ait olduğu, bu faaliyet nedeniyle açılan davalardan doğacak her türlü mali yükümlülüğünün de TEDAŞ’a ait olduğu belirtildiğinden rücu talebine konu dava nedeniyle yapılan ödemelerin tamamından İHDS’nin 7.4 maddesi gereğince davalının sorumlu olduğu, davacı tarafından rücuya konu Sarıyer Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2008/277 esas sayılı dosyasından verilen karar nedeniyle Bahçe Köy Orman İşletme Müdürlüğü hesabına 15/08/2011 tarihinde 486.665,15 TL 18/09/2012 tarihinde 361,00 TL ödendiği ayrıca temyiz harcı nedeniyle 01/12/2015 tarihinde 5.535,00 TL ve bakiye harç olarak 4.518,00 TL ödemiş olduğu, davacı tarafın ödemiş olduğu bu tutarları ödeme tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalı taraftan tahsilini talep etmekte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, 497.079,15 TL'nın 486.665,15 TL sinin 15/08/2011 tarihinden itibaren 361,00 TL'sinin 18/09/2012 tarihinden, kalan 10.053,00 TL'inin 01/12/2015 tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 25.466,48 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 26/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.