Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/2055 Esas 2022/6288 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi'nde görülen dava sonucunda davalı şirketin \"TÜRK AMERİKA KÜLTÜR EĞİTİM KURUMLARI\" ibareli marka tescil başvurusuna davacının ‘’KÜLTÜR’’ ibareli markaları ile benzerlik, tanınmışlık ve kötüniyet nedenlerine dayalı vaki itirazı reddedilmiştir. Davacı, nihai olarak reddedilen itirazın iptali ve tescil olan markanın hükümsüzlüğünü talep etmiştir. Mahkeme, yapılan gözlem sonucunda markalar arasında bir ilişkilendirme kurulamayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir. Bölge Adliye Mahkemesi de davacının istinaf başvurusunu esastan reddetmiştir. Temyiz başvurusunu yargılamak üzere yapılan incelemede ise İlk Derece Mahkemesi kararında bir isabetsizlik olmadığı anlaşılmıştır. Bu sebeple Bölge Adliye Mahkemesi kararı onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- HMK'nın 353/b-1 maddesi: İstinaf başvurusunun esastan reddi
- 556 sayılı KHK'nın 8/1-b maddesi: İltibasın varlığı

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 21.02.2019 tarih ve 2018/150 E- 2019/52 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 11.12.2020 tarih ve 2019/606 E- 2020/1113 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin 2016/27039 numaralı, "TÜRK AMERİKA KÜLTÜR EĞİTİM KURUMLARI" ibareli marka tescil başvurusuna davacının ‘’KÜLTÜR’’ ibareli, 2006/27297, 2011/86005, 2006/26836, 2011/42118, 2011/84956, 2010/53981, 2009/45080, 2006/26798, 2011/85992, 2011/42113, 2008/29319, 2011/42106, 2012/36867 sayılı tanınmış markaları ile benzerlik, tanınmışlık ve kötüniyet nedenlerine dayalı vaki itirazının davalı kurum tarafından nihai olarak reddedildiğini, davacının anılan markalarının uzun süredir kullanıldığını ve ayrıca davacının bu ibareyi tescilsiz marka olarak kullanıp 41. sınıf hizmetlerin sunumunu da yaptığını, KÜLTÜR ÜNİVERSİTESİ ve KÜLTÜR KOLEJİ markalarının tüm Türkiye'de tanınan, maruf ve meşhur markalar olduğunu, 1930'lu yıllardan bu yana eğitim hizmeti sunduğunu, KÜLTÜR ÜNİVERSİTESİ'nin 1997 yılında kurulduğunu, davaya konu başvurunun müvekkillerinin seri markalarının arasına sızdığından iltibasın oluştuğu gibi müvekkili markalarının tanınmışlığından haksız yarar sağlayacağını ileri sürerek davalı kurum YİDK’nın 2018/M-2120 sayılı kurum kararının iptaline ve davalı adına tescil olunan markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket vekili, markalar arasında iltibasa sebebiyet verebilecek derecede benzerlik olmadığını, işaret ve markanın bütünsel olarak analiz edilmeleri gerektiğini, "kültür" ibaresinin 41. sınıf ürünler bakımından kimsenin tekeline verilemeyeceğini, başvuruda başka ayırt edici unsurlar olduğunu, kötüniyet bulunmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, müvekkili Kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; davacının itiraza dayanak markaları ile "TÜRK AMERİKA KÜLTÜR EĞİTİM KURUMLARI" ibareli başvuru arasında, işaretlerin ayırt edici ve baskın unsurları nazara alınarak yapılan gözlemde görsel, sescil ve anlamsal olarak, 41. Sınıf ürün ve hizmetlerden yararlanmak isteyen ortalama düzeydeki alıcıların markalar arasında bir ilişkilendirme kurmayacağı, zira marka ve işareti bütün olarak algılayacakları ve hafızalarında tutacakları, karşılaştırmayı da bu şekilde yapacakları, ayrıca ürünlerin ve hizmetlerin niteliğine göre daha fazla dikkat gösterecekleri, bu marka ve işaret ile sunulan 41. Sınıf ürün ve hizmetlerin idari ve ekonomik olarak bağlantılı şirketler tarafından verildiği şeklinde herhangi bir ilişkilendirme kurmayacakları gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, karara karşı davacı vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince; mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, 41. Sınıf hizmetlerin yararlanıcılarının bilinçli tüketici olarak değerlendirilmesi gerektiği, davacının yukarıda ifade edilen "KÜLTÜR" ibareli markaları ile davalının başvurusuna konu "TÜRK AMERİKA KÜLTÜR EĞİTİM KURUMLARI" ibaresi arasında 556 sayılı KHK'nın 8/1-b anlamında iltibas bulunmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 26/09/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.