Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/2664 Esas 2022/6356 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir davada, davacının \"şekil+KALE KAYIŞLARI\" marka başvurusunun reddedilmesine karar verilmiştir. Davacı, bu kararın iptalini talep etmiş ve davanın kabul edilmesine karar verilmiştir. Davalı vekili ise karara itiraz etmiş, ancak istinaf başvurusu esastan reddedilmiştir. Temyiz edilen kararda bir isabetsizlik olmadığı sonucuna varılmış ve Bölge Adliye Mahkemesince verilen karar onanmıştır. 6769 Sayılı Kanun'un 5/1-ç ve 6/1 maddeleri de kararda anılmıştır.
Kanun maddelerine ilişkin detaylı açıklama yapılması istendiği için:
6769 Sayılı Sınai Mülkiyet Kanunu'nun 5/1-ç maddesi, marka başvurusunun aynı ya da ayırt edilemeyecek derecede benzerlikle birlikte önceden tescil edilmiş veya başvurusu yapılmış olan bir başka marka ile karıştırılma ihtimali doğuracak şekilde olmamasını şart koşmaktadır.
6/1 maddesi ise, marka başvurusunun reddedilebileceği nispi ret sebeplerini belirtmektedir. Bu sebeplerden biri de, başvuru yapılan markanın benzer veya aynı olduğu başka bir markayla karıştırılma ve güçlü nitelik veya ün kazanmış işaretlerin korunmasıdır.

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ



TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 17.12.2018 tarih ve 2017/459 E. - 2018/472 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 22.10.2020 tarih ve 2019/481 E. - 2020/910 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 1975 yılında faaliyete başladığı kauçuk bant sektöründe ilk olarak transmisyon kayışı, patoz kayışı ve lastik levha üretimi ile yola çıkıp daha sonra konveyör bant üretimine başladığını, dava konusu 2017/26513 sayılı ve "şekil+KALE KAYIŞLARI" ibareli marka ile redde gerekçe gösterilen 140360 sayılı "KALE+şekil" ibareli markasının aynı ya da ayırt edilemeyecek derecede benzer olmadığı gibi itiraza gerekçe gösterilen marka ile müvekkilinin markasının tamamen farklı sektörlerde kullanılmakta olduğunu ileri sürerek TPMK 2017-M-8789 sayılı kararının iptalini talep ve dava etmiştir
Davalı vekili, müvekkili Kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacıya ait 2017/26513 sayılı "şekil+KALE KAYIŞLARI" ibareli marka başvurusunun reddine mesnet 140360 sayılı "KALE+şekil" ibareli marka ile 6769 Sayılı Kanun'un 5/1-ç maddesi kapsamında "aynı veya ayırt edilemeyecek derecede benzerlik olduğu" YİDK nihai kararında kabul edilmiş ise de, davacı başvurusunda "kale" ibaresinin üstünde bayrak çekilmiş kale resmi şekli ile altında "KALE KAYIŞLARI" ibaresinin yer aldığı, bu hususların mesnet markada yer almaması nedeniyle Kanun'un 5/1-ç maddesinde belirtilen "aynı veya ayırt edilemeyecek derecede benzerlik" koşulunun oluşmadığı, başvuru markası ile mesnet marka arasındaki iltibas-benzerlik iddiasının ise 6769 Sayılı Kanunun 6/1 maddesindeki sayılan nisbi ret sebebi olarak itiraz üzerine gündeme gelebileceği ancak bu durumun mutlak ret sebebi olarak dikkate alınmaması gerektiği gerekçesi ile davanın kabulüne, dava konusu TPMK'nın 2017-M-8789 sayılı YİDK kararının iptaline karar verilmiştir.
Karara karşı davalı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İstinaf mahkemesince yapılan yargılama sonucunda, davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 27/09/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.