Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/5996 Esas 2022/6537 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mersin 2. Asliye Ticaret Mahkemesi'nde görülen bir davada, gemi acenteliği sözleşmesinden kaynaklanan alacağın tahsil edilmesi için başlatılan icra takibine yapılan itirazın iptali istemi reddedilmiştir. Karar, davacı tarafından istinaf edilmiştir. Ancak Adana Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi, istinafı esastan reddetmiştir. Temyiz istemi de yine davacı tarafından yapılmıştır. Ancak HMK'nın \"Temyiz Edilemeyen Kararlar\" başlığını taşıyan 362/1-a maddesi gereği, miktarı 40.000,00 TL'yi geçmeyen davalara ilişkin kararlara karşı temyiz kanun yoluna başvurulamayacağı hüküm altına alınmıştır. Bu durumda, davacının kesin olan karara yönelik temyiz istemi reddedilmiştir. HMK'nın 346/2. maddesi gereği, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden, davacının temyiz istemi, miktar yönünden reddedilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 6100 sayılı HMK’nın 362/1-a maddesi: Miktarı 40.000,00 TL'yi geçmeyen davalara ilişkin kararlara karşı temyiz kanun yoluna başvurulamayacağı hüküm altına alınmıştır.
- HMK'nın 346/2. maddesi: Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmektedir.

MAHKEMESİ : ADANA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 9. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada Mersin 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 28.11.2019 tarih ve 2017/473 E- 2019/737 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Adana Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi'nce verilen 03.06.2022 tarih ve 2020/226 E- 2022/716 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dava; gemi acenteliği sözleşmesinden kaynaklanan alacağın tahsili için başlatılan icra takibine vaki itirazın iptali istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiştir. 6100 sayılı HMK’nın “Temyiz Edilemeyen Kararlar” başlığını taşıyan 362/1-a maddesiyle, Bölge Adliye Mahkemelerince verilen ve miktar veya değeri 40.000,00 TL’yi geçmeyen davalara ilişkin olarak verilen kararlara karşı temyiz kanun yoluna başvurulamayacağı hüküm altına alınmıştır. Bu miktar, karar tarihi olan 03/06/2022 tarihi itibariyle 107.090,00 TL’dir. Dava değeri 101.500,00 TL olup yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı anlaşılmaktadır. HMK'nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı kanunun 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bu yolda karar verilebileceğinden, davacı vekilinin kesin olan karara yönelik temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin miktar yönünden REDDİNE, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 03/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.