Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/5738 Esas 2022/6534 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi tarafından verilen bir kararda, davacı vekilinin istinaf başvurusu sonucunda dava kısmen kabul edilmiştir. Ancak, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun bir maddesi gereği, miktarı 40.000 TL'yi geçmeyen davalara ilişkin kararlar temyiz edilememektedir. Bu durumda, davanın kısmen kabulünde 6.809,69 USD'nin temyiz sınırının altında kaldığı belirtilmiştir. Sonuç olarak, davalı vekilinin temyiz istemi miktar yönünden reddedilmiştir ve dava dosyası ile kararın bir örneği İlk Derece Mahkemesine gönderilmiştir. Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-a ve 366. maddeleri, kararda açıklandığı şekilde uygulanmıştır.

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 11. Asliye hukuk Mahkemesi’nce verilen 28.12.2021 tarih ve 2021/165 E. - 2021/701 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kısmen kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi’nce verilen 26.05.2022 tarih ve 2022/787 E. - 2022/703 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dava, alacağın temliki sözleşmesinden kaynaklanan 7.002,89 USD tahsili için başlatılan icra takibine vaki itirazın iptali istemine ilişkindir. İlk Derece Mahkemesince dava red edilmiş, davacı vekilinin istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince İlk Derece Mahkemesi kararı kaldırılarak 6.809,69 USD yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. 6100 sayılı HMK’nın “Temyiz Edilemeyen Kararlar” başlığını taşıyan 362/1-a maddesiyle, Bölge Adliye Mahkemelerince verilen ve miktar veya değeri 40.000,00 TL’yi geçmeyen davalara ilişkin olarak verilen kararlara karşı temyiz kanun yoluna başvurulamayacağı hüküm altına alınmıştır. Bu miktar, karar tarihi olan 26/05/2022 tarihi itibariyle 107.090,00 TL’dir. Temyize konu 6.809,69 USD'nin dava tarihindeki TCMB efektif satış kuru karşılığı 39.814,84 TL olup yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı anlaşılmaktadır. HMK'nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanunun 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bu yolda karar verilebileceğinden, davalı vekilinin kesin olan karara yönelik temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin miktar yönünden REDDİNE, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 03/10/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.