Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/4278 Esas 2022/6501 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, davalıların ortak olduğu şirkete borç para verdiğini ancak şirketin mal varlığını elden çıkartarak şirketi tasfiye ettiklerini ve borcu ödemediklerini iddia ederek 540.310 TL'ın tahsiline karar verilmesini istemiştir. Davalılardan biri dava hakkında cevap vermezken diğer davalı davanın reddini talep etmiştir. Mahkeme, davanın reddine karar vermiştir. Davacı, karar düzeltme talebinde bulunmuştur ancak mahkeme, karar düzeltme isteğini hiçbir gerektirici sebep olmadığı gerekçesiyle reddetmiştir. HUMK 440 ve 442 maddeleri gereğince, karar düzeltme talebinin reddedilmesine karar verildi. Kanun maddeleri detaylı ve açıklayıcı bir şekilde eklenmemiştir.

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Mersin 2. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 05.06.2015 gün ve 2011/456 - 2015/304 sayılı kararı onayan Daire'nin 03.03.2022 gün ve 2020/7160 - 2022/1493 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalıların Objektif Hazır Giyim İthalat İhracat San. ve Tic. Ltd. Şti.'nin ortakları olduğunu, her ikisinin de şirketin münferiden yetkili müdürleri olduğunu, davacının davalılara maddi sıkıntılarına atlatabilmeleri için 540.000,00 TL borç para verdiğini, ancak davalıların şirketin tüm mal varlığını elden çıkararak şirketi tasfiye ettiklerini, davacıya olan borçlarını da ödemediklerini, bunun üzerine Adana 10. İcra Müdürlüğü'nün 2010/9901 sayılı takip dosyası ile icra takibi başlatıldığını, ancak davalıların itiraz ederek takibi durdurduklarını, takibin durması üzerine Adana 2. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2011/330 Esas sayılı dosyası ile itirazın iptali davası açıldığını, davacıya borçlu olan şirketi kötü yöneterek borç ödemeden acz içine sokan ve davacının alacağının tahsilini engelleyen ve bunu bilerek ve isteyerek yapan davalıların doğrudan davacının zararına neden olduklarını, davalıların kusur karinesi gereğince, oluşan zarardan sorumlu olduklarını ileri sürerek, 540.310,00 TL’nın davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı ... davaya cevap vermemiştir.
Davalı ... vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine, Dairemizce kararın onanmasına karar verilmiştir.
Bu kez davacı vekili, karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 168,30 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 03/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.