Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/984 Esas 2022/6628 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalı tarafın temyiz itirazlarının reddedildiği ve mahkeme kararının onandığı belirtilen bu kararda, davacının İİK'nın 89'uncu maddesi uyarınca açtığı menfi tespit davasına ilişkin bir değerlendirme yapıldığı görülmektedir. Mahkeme, takip dosyasından müvekkiline yanlış adrese tebliğat çıkarıldığı gerekçesiyle haciz ihbarnamelerinin tebliğ edilmeyip borçlu olmadığı iddia edilen şirkete gönderilmediği ve borcun tespiti talebiyle açılan davada ispat külfetinin davalı üzerinde olduğu sonucuna varmıştır. İİK'nın 89. maddesi uyarınca açılan menfi tespit davası hükümlerine paralellik oluşturacak şekilde davacının kötüniyet tazminat isteminin reddine karar verilmiştir. Kararda İİK'nın 72. maddesine atıfta bulunulurken, konu ile ilgili detaylı bir açıklama yapılmamıştır.

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Antalya 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 10.11.2020 tarih ve 2015/838 E. - 2020/547 K. sayılı kararın duruşmalı olarak Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, duruşma için belirlenen 04.10.2022 günü tebligata rağmen gelen olmadığı yoklama ile anlaşıldı, duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının alacaklı, dava dışı...'nın borçlu olduğu takip dosyasından müvekkiline İİK'nın 89'uncu maddesi uyarınca haciz ihbarnameleri gönderildiğini, haciz ihbarnamelerinin müvekkili şirkete tebliğ edilmeyip yanlış adrese tebligat çıkarıldığını ve borçlu olmadığını belirterek müvekkilinin borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda ve alınan bilirkişi raporuna göre, davacının 2012 yılı ticari defterlerini yerinde incelemek suretiyle 3. haciz ihbarnamesi gönderildiği tarih itibariyle davacının takip borçlusu...'ya borçlu olmadığı, dava İİK'nın 89 maddesi uyarınca açılan menfi tespit davası olmakla, ilke olarak ispat külfeti her ne kadar 1. ve 2. haciz ihbarnamelerine itiraz etmeyen davacı üzerinde olsa da, somut olayda dosyada bulunan 1. ve 2.haciz ihbarnamelerinin de 3. haciz ihbarnamesi gibi usulsüz tebliğ edilmiş olmasının yanı sıra her üç haciz ihbarnamesinin de davacının Ticaret Sicil Müdürlüğü'ne kayıtlı tescil adresi olmadığı dikkate alındığında ispat külfetinin davacı üzerinde değil davalı üzerinde olduğu, 15 günlük yasal sürede açılmamasından kaynaklı olarak takibin devam etmesi nedeniyle davacı tarafından haciz ihbarnamesi uyarınca borç ödenmek zorunda kalmış ise de, İİK'nın 89. maddesinde aynı Kanun'un 72. maddesinde düzenlenen menfi tespit davası hükümlerine paralellik oluşturacak şekilde davanın istirdat davasına dönüşmesine ilişkin olarak bir düzenleme bulunmadığı gerekçesiyle davacının davasının kabulü ile kötüniyet tazminat isteminin reddine karar verilmiştir.
Davalı vekili, kararı temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 04/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.