Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/2444 Esas 2022/6595 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, Duleve 90 Elite marka yol süpürme aracını davalı şirketten aldıktan sonra arızaların devam etmesi nedeniyle değiştirilmesini talep etti. Davacının 26.02.2015 tarihli ihtarnamesinde aracın gizli ayıplı olduğu ifade edildi. Mahkeme, makinede gizli ayıp olduğu ve garanti kapsamında olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verdi. İlk derece mahkemesi kararına yapılan istinaf başvurusu reddedildi. Bölge Adliye Mahkemesi kararına yapılan temyiz başvurusu da reddedildi. Davacının sözleşmeden dönerek 24.780,00 Euro’nun temerrüt tarihi olan 11/03/2015 tarihinden itibaren 3095 sayılı Yasa'nın 4/a maddesi uyarınca işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verildi. Kanun maddeleri: 6098 sayılı TBK’nın 219. maddesi ve 227/I bendi.

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 13. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 4. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 02.02.2018 tarih ve 2015/1130 E. - 2018/111 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi'nce verilen 10.12.2020 tarih ve 2019/782 E. - 2020/1430 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının Duleve 90 Elite marka yol süpürme aracını 20/05/2013 tarihinde davalı şirketten 24.780,00 Euro bedelle satın aldığını, aracın akülerinin sürekli olarak arıza vermesi üzerine davacının keşide ettiği Konya 9. Noterliği’nin 26/02/2015 tarih 06207 yevmiye numaralı ihtarnamesiyle aracın yenisi ile değiştirilmesini istediğini, davalının 13/03/2015 tarihli cevabi yazısı ile akü değişimi yapabileceklerini bildirdiğini, ancak davacının bunu kabul etmediğini, Konya 5. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2015/38-38 D.İş sayılı dosyasından yapılan tespit sonucunda tanzim edilen raporda aracın gizli ayıplı olduğu, akü arızasının halen devam ettiğinin tespit edildiğini, davacının satın aldığı aracı gizli ayıp nedeniyle kullanamadığını, araçtan beklenen faydayı sağlayamadığını, aracı teslime hazır olduklarını ileri sürerek, ödenen toplam 24.780,00 EURO'nun 6.000,00 EURO'sunun ödeme tarihi olan 23/05/2015 tarihinden, 18.780,00 EURO’sunun ödeme tarihi olan 05/09/2013 tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, tespit talep ettikleri dosyada yapılan masraf tutarı olan 777,80 TL'nin 22/04/2015 tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, söz konusu aracın akülü bir araç olduğunu, garanti süresinin 2 yıl olduğunu, satış görüşmeleri sırasında davacının iş sahasının ve kullanım gayesinin akülü bir makinenin kullanımı için müsait olmadığından dizel bir makineyi tercih etmelerinin daha uygun olacağını davacıya bildirdiklerini, ancak davacının dizel makinenin daha pahalı olması sebebiyle akülü makineyi tercih ettiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, toplanan deliller, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının davalıdan 20/05/2013 tarihli faturaya konu yol süpürme aracını satın aldığı, aracın teslim tarihine ilişkin dosyada herhangi bir bilgi bulunmadığı, davacının satılanda gizli ayıp bulunduğundan garanti süresi içerisinde keşide ettiği 26.02.2015 tarihli ihtarnamesi ile ödediği satım bedelinin iadesini talep ettiği, mahkemece benimsenen bilirkişi raporu ile makinede gizli ayıp olduğu ve gizli ayıbın garanti kapsamında bulunduğunun tespit edildiği, bu durumda davacının 6098 sayılı TBK’nın 219. maddesi ve 227/I bendi gereğince, davaya konu makineyi davalı satıcıya iade etmek koşulu ile, satım sözleşmesinden dönmekte ve verdiği bedeli geri istemekte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, 24.780,00 Euro’nun temerrüt tarihi olan 11/03/2015 tarihinden itibaren 3095 sayılı Yasa'nın 4/a maddesi uyarınca işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Karara karşı davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, davaya konu aracın gizli ayıplı olduğu, davacı alıcının araçtan beklediği faydanın önemli ölçüde azaldığı, ayıbın üretimden kaynaklandığı, garanti kapsamında olduğu, tamirine rağmen sorunun giderilemediği, davacının süresinde ayıp ihbarında bulunduğu, davacı alıcının öncelikle TBK'nın 227. maddesinde öngörülen ücretsiz onarım hakkını kullandığı, buna rağmen arızanın giderilmesi mümkün olmadığından davacının sözleşmeden dönme hakkını kullandığından ilk derece mahkemesince davanın kabulüne yönelik olarak verilen kararın usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına ve özellikle temyiz konusu yapılmayan hususlarda inceleme yapılamayacak olmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 3.786,11 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 04/10/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.