Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/2035 Esas 2022/6656 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, burgu peynir tasarımını gerçekleştirdiğini, kırktan fazla ülkede tescil ettirdiğini, davalının ise müvekkilinin tasarımının aynısını içeren ürünleri piyasaya sunduğunu ve müvekkilinin ürünleriyle iltibas yarattığını iddia ederek davalının tasarım tescilinin iptalini ve terkinini talep etmiştir. İlk derece mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiş, davalılar vekillerinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar veren istinaf mahkemesinin kararı temyiz edilmiştir. Yapılan inceleme sonucunda istinaf başvurusunun reddine karar verildiği ve Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın onanmasına karar verildiği belirtilmiştir. Kararda HMK'nın 370/1 ve 372. maddeleri de yer almaktadır. HMK'nın 370/1 maddesi, temyiz istemi reddedilen kararın kesinleşeceğini, 372. madde ise yeniden yargılama yapılması gereken durumlarda dosyanın ilgili ilk derece mahkemesine gönderileceğini belirtmektedir.

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ




TÜRK MİLLETİ ADINA



Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 06.02.2019 tarih ve 2018/48 E. - 2019/27 K. sayılı kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 11.12.2020 tarih ve 2019/599 E. - 2020/1108 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin ilk kez burgu peynir tasarımını gerçekleştirdiğini, bu tasarımı kırktan fazla ülkede tescil ettirdiğini, tescilden itibaren yoğun ve yaygın biçimde kullandığını, tanıtımı için peynirin gelirinden fazla reklam harcaması yaptığını, anılan peynir biçimini içeren 2010/1127, 2011/4935, 2013/646, 2014/2166, 2014/8361, 2015/2561 sayılı tasarımlarının tescilli olduğunu, davalının anılan tasarımın aynısını içeren ürünleri piyasaya sunduğunu, bununla da yetinmeyen davalının 24/02/2017 tarihinde müvekkilinin kullandığı burgu peyniriyle ayırt edilemeyecek derecede benzer olan 2017/00008 sayılı burgu peynir ürünü için tescil başvurusunda bulunduğunu, başvuru konusu tasarımın düzenlenme biçiminin ve görünümünün müvekkilinin kullandığı burgu peynir ürün tasarımı karşısında yenilik ve ayırt edicilik kriterlerini taşımadığını, müvekkilinin ürünleriyle iltibas yarattığını, tasarım tescil başvurusunun ilanı üzerine tescillerin iptali istemiyle itiraz ettiklerini, ancak
YİDK’nın 2017/T-937 sayılı kararıyla itirazlarının haksız ve hukuka aykırı olarak reddedildiğini ileri sürerek hukuka aykırı YİDK kararının iptaline, davalı adına tescil olunan tasarımın hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket vekili, davacının itirazında gösterdiği tasarım tescillerindeki ürün biçimleri karşısında müvekkilinin 2017/00008 sayılı tasarımının yenilik ve ayırt edicilik vasfını taşıdığını, zira genel izlenim olarak farklı bulunduğunu, müvekkili adına tescil edilen peynir tasarımının bir tek peynir silindirinin kendi ekseni etrafında döndürülmesi ile meydana getirildiğini, buna karşın davacının tasarımlarının birden fazla peynir şeridinin birbiri etrafında dolanılması suretiyle meydana getirildiğini, davacı tasarımlarının şerit şeklinde ve daha yassı olduğunu, buna karşın müvekkiline ait tasarımın silindir biçiminde ve daha az yassı olduğunu, bu farklılıların iki tasarımı birbirinden ayırt edici kıldığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, müvekkilinin kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, birbirleri ile kıyaslanan tasarımların ilke olarak farklılıklarından çok ortak özelliklerinin değerlendirilmesine ağırlık verilerek ve tasarımcının tasarımı geliştirme açısından ne kadar seçenek özgürlüğüne sahip olduğu göz önüne alınarak yapılan karşılaştırmada, başvuru konusu 2017/00008 sayılı tasarımın konusu olan ürünün bilgilenmiş kullanıcı üzerinde yarattığı genel izlenim ile kıyaslanan daha önce davacının fiilen kullandığı ve tasarım tescillerine konu ederek kamuya sunduğu 2013/646-1, 2010/1127-1, 2011/4935-1 sayılı tasarımlardaki burgu peynir ürünlerinin bilgilenmiş kullanıcı üzerinde yarattığı genel izlenim arasında belirgin bir farklılık bulunmadığı, aralarında mevcut olan farklılıkların, ürünlerin genel görünüme olan etki ve katkısı nazara alındığında bilgilenmiş kullanıcı nezdinde belirgin farklılığı doğurmaya yetmediği, zira sarmal yapı oranları, dönüş açıları, sarmalı oluşturan elamanların çapları ve biçimleri ile genel geometrik yapılarının aynılığa yakın derecede benzer olduğu, kaldı ki anılan ürünlerin tasarlanması için davalının seçenek özgürlüğünün oldukça geniş olduğu, davalıya ait 2017/00008 sayılı tasarımın ayırt edicilik vasfının da bulunmadığı gerekçesi ile davanın kabulüne, YİDK'nın 2017/T-937 sayılı kararının iptaline, 24/02/2017 gün ve 2017/00008 sayılı tasarımın hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine karar verilmiş, kararı vekili davalılar vekilleri istinaf etmiştir.
İstinaf mahkemesince, ilk derece mahkemesi kararının usul ve yasaya uygun olduğu, istinaf nedenlerinin yerinde olmadığı gerekçesiyle davalılar vekillerinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, kararı davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalılar vekillerinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, istek halinde aşağıda yazılı 37,90 TL harcın temyiz eden davalılara iadesine, 05/10/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.