Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/2221 Esas 2022/6658 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 14.01.2019 tarih ve 2017/468 E- 2019/1 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine-kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 26.11.2020 tarih ve 2019/614 E- 2020/1068 K. sayılı kararın duruşmalı olarak Yargıtay'ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, 6100 sayılı Kanun'un 369. maddesi gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili,davalı gerçek kişinin 2016/96995 sayılı "Sütbeyaz Çiflik Ürünleri" ibareli marka başvurusunda bulunduğunu, müvekkillerince adlarına tescilli "PINAR BEYAZ" ve "BEYAZ" asıl unsurlu markalara dayalı olarak bu başvuruya yapılan itirazın davalı Kurum tarafından reddedildiğini, alınan kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu, zira dava konusu başvurunun da asıl unsurunun "BEYAZ" ibaresinden oluştuğunu ve markalar arasında iltibas tehlikesinin bulunduğunu, öte yandan müvekkillerine ait markaların tanınmış olduklarını ve bu nedenle de başvurunun tescilinin mümkün olmadığını, sonsuz seçenek olasılığı olan davalının iltibas yaratan bir marka seçmesinin kötü niyetini gösterdiğini ileri sürerek, YİDK'in 2017-M-8655 sayılı kararının iptaline, tescil edilmiş olması halinde dava konusu markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Kurum vekili, Kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu, dava konusu başvuru ile davacıların itirazlarına mesnet markalar arasında iltibasa yol açacak düzeyde benzerlik bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama,toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, davalının marka başvurusunun ayırt ediciliğinin bulunduğu, tanımlayıcı olmadığı, ticaret alanında herkesin kullandığı bir ibare niteliği taşımadığı ve nihayetinde mal ve hizmetin niteliği kalitesi, üretim yeri, coğrafi kaynağı gibi konularda halkı yanıltacak bir niteliğinin bulunmadığı, dolayısıyla 556 sayılı KHK'nın 7/1-a, c, d, f maddesindeki mutlak red sebeplerinin somut olayda bulunmadığı, davalının "Sütbeyaz Çiftlik Ürünleri" ibareli başvuru markası ile davacıların "PINAR BEYAZ" ve "BEYAZ" asıl unsurlu tescilli markaları arasında, başvuru kapsamında bulunan 29. sınıftaki bazı emtialar bakımından kısmen kabulüne diğer kısımlar yönünden reddine karar verilmiş, kararı taraf vekilleri istinaf etmiştir.
İstinaf mahkemesince,davacılar vekilinin tüm, davalılar vekillerinin sair istinaf itirazlarının esastan reddine, davalılar Türk Patent ve Marka Kurumu ile ... vekillerinin istinaf başvurularının HMK'nın 353/1-b-2 maddesi gereğince kabulü ile, Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi'nce verilen 14/01/2019 gün ve 2017/468 E. - 2019/1 K. sayılı kararın kaldırılmasına, davacı .... tarafından açılan davanın reddine, davacı ... San. A.Ş. tarafından açılan davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK'nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacılardan ve davalılardan ayrı ayrı alınmasına, 05/10/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.