Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/5132 Esas 2022/6694 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, müvekkiline ait tescilli marka ve şekilleri kullanmak sureti ile tekstil ürünleri satan davalının marka hakkına tecavüz ettiğini iddia ederek, maddi ve manevi tazminat talebinde bulunmuştur. İlk derece mahkemesi, davayı kısmen kabul ederek marka hakkı ihlali için tazminat ödenmesine hükmetmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi ise, yapılan istinaf başvurularını esastan reddetmiştir. Temyiz başvurusu da reddedilerek, Bölge Adliye Mahkemesi kararı onanmıştır.
Kanun Maddeleri: HMK'nın 353/b-1, 370/1 ve 372. maddeleri.

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 16.HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Bakırköy 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 13.07.2017 tarih ve 2016/21 E- 2017/143 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi'nce verilen 02.10.2020 tarih ve 2017/5233 E- 2020/1580 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkiline ait tescilli marka ve şekilleri kullanmak sureti ile tekstil ürünleri satan davalının bu eyleminin tespiti ile müvekkiline ait marka hakkına tecavüz fiillerinin durdurulmasına, müvekkile ait markanın ihlalinin menine, davalının mülkiyetinde bulunan ve marka hakkının ihlali ile satışa sunulan tekstil ürünlerini davalının lisans anlaşması ile hukuka uygun kullanması ile ödeyeceği lisans bedelinden fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydı ile şimdilik 500,00 TL maddi ve 30.000,00 TL manevi tazminat ödenmesine ve hükmün gazetede ilanına karar verilmesini talep ve dava etmiş; maddi tazminat talebini, 8.577,60 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili; davacıya ait markanın taklit ürünlerini üretmediğini, mağazasında satmak üzere bulundurmadığını, herhangi bir raf veya reyonda satışa arz etmediğini ve hiçbir zaman bu şekilde taklit ürün satmadığını, davacı taraf ile lisans sözleşmesi yapılmış olması halinde ödenecek lisans bedelinin ödenmesi talebinin kabulünün mümkün olmadığının mahkemece de anlaşılabileceğini, haksız açılan davanın reddini, yargılama giderleri ve ücreti vekaletin davacı tarafa yükletilmesini talep ve dava etmiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; marka hakkına tecavüz ve haksız rekabetin tespiti, meni ve sonuçlarının ortadan kaldırılmasına, ıslah ile arttırılan maddi tazminat davasının 5.000.-TL'lık kısmının kabulüne ve manevi tazminat davasının 10.000.-TL'lık kısmının kabulüne karar verilmiştir.
Karara karşı, taraf vekillerince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre yapılan istinaf incelemesi sonucunda; Bakırköy 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi'nin 2015/35 D.İş sayılı tespit dosyasına delil olarak dayanıldığı, bu dosyada da "...Cad. No:...Merter/İstanbul" adresinde tespit eşlemi yapıldığı, ceza dosyasında bulunan 18/06/2015 tarihli polis tutanağından, işyeri çalışanı ...'den sorulduğunda dükkan sahibinin ... olduğunu beyan ettiği, davalının cevap dilekçesinde de bu adresteki RIXMOND isimli işyerinin kendisine ait olduğunu beyan ettiği, bu durumda husumet itirazının yerinde olmadığı, ayrıca 10/04/2015 tespit tarihi ile dava tarihi arasında 9 ay 12 gün ihlal süresi bulunduğu, bu süre için hükmedilen maddi tazminat ve manevi tazminat miktarlarının hakkaniyete ve dosya kapsamına uygun olduğu, dolayısıyla mahkeme kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesi ile, taraf vekillerinin istinaf başvurularının ayrı ayrı esastan reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davalı vekili tarafından temyiz kanun yoluna başvurulmuştur.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 643,09 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 05/10/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.