Esas No: 2022/5777
Karar No: 2022/6649
Karar Tarihi: 05.10.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/5777 Esas 2022/6649 Karar Sayılı İlamı
11. Hukuk Dairesi 2022/5777 E. , 2022/6649 K.Özet:
Bursa 1. Asliye Ticaret Mahkemesi'nde görülen bir davada, davalı tarafın senet boşluklarını doldurarak müvekkilin borçlu gibi gösterip icra takibi yapması nedeniyle, davacıların davanın kabulüne karar verilmesi istemiyle açtığı davada ilk karar bozulduktan sonra mahkeme, davalı ...'ın kötü niyetli olduğuna karar vererek davanın kabulüne, davacıların borçlu olmadığının tespitine ve haksız takip tazminatı olarak 15.000 TL alınması kararına hükmetmiştir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu ise bu kararı inceleyerek onamış ama davalılar karar düzeltme istemişlerdir. Ancak, kararda düzeltilmesi gereken bir husus olmadığından davalı ... vekilinin istemi reddedilmiştir. Kanun Maddeleri: HUMK 440, 442/3, 3506.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Bursa 1. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 09.06.2016 gün ve 2016/384 - 2016/619 sayılı kararı onayan Daire'nin 14.06.2022 gün ve 2022/2262 - 2022/4830 sayılı kararı aleyhinde davalı ... vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkili ...'ın davalılardan ...'a teminat senedi olarak verilen senet bedelinin ödendiğini, daha sonra davalının senedin boş olan miktarını 75.000.- TL, vade tarihini 24.11.2012 ve lehtarını ... olarak doldurduğunu ve ciro yoluyla kendisine geçmiş gibi gösterdiğini, ayrıca müvekkili tarafından atılan çift imzayı kötüye kullanarak müvekkili şirketin kaşesini bononun alt kısmına basmak suretiyle borçlu gösterdiğini ve müvekkilleri aleyhine icra takibi başlattığını ileri sürerek müvekkillerinin davalılara borçlu olmadığının tespitine, %20 oranında kötüniyet tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, müvekkilinin iyi niyetli 3. şahıs hamil olduğu belirterek davanın reddini istemiştir.
Davalı ..., davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne dair verilen karar Yargıtay 19. H.D.’nin 14.12.2015 tarih 2015/6875-2015/16789 sayılı kararıyla bozulmuş , mahkemece, önceki gerekçe yanında, davalı ...'ın ibraz edilen deliller, mail yazışmaları ve görüntülerine göre davalı ... ile birlikte çalıştıkları, davalı ...'ın bu senetle ilgili bağımsız bir ticari ilişkisinin bulunmadığı, davacı tarafın iddialarını bu şekilde ispat ettiği, her iki tarafla da alacak ve borç kaydının bulunmadığı, davalı taraf her ne kadar bu senedi araç satışı karşılığında diğer davalı ...'tan aldığını beyan etmiş ise de böyle bir araç satışının gerçekleşmediği, davalı ...'ın kötü niyetli olduğunun davacı tarafça ispat edildiği gerekçesiyle önceki kararda direnilmesine, davanın kabulüne, davacıların Bursa 17. İcra Müdürlüğü’nün 2013/5497 sayılı icra takibine konu 24.11.2012 tarih ve 75.000,00 TL bedelli bonodan dolayı davalılara borçlu olmadığının tespitine, 15.000,00 TL haksız takip tazminatının davalı ...’tan alınarak davacı tarafa verilmesine karar verilmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 18.11.2021 tarih 2017/(19)11-933 E. 2021/1459 K. sayılı kararıyla, mahkemenin direnme olarak adlandırdığı kararın, usul hukuku anlamında gerçek bir direnme kararı olmadığı, bozmadan önceki kararda tartışılıp değerlendirilmemiş, dolayısıyla Özel Daire denetiminden geçmemiş yeni delillere ve gerekçeye dayalı yeni hüküm niteliğinde olduğundan davalı ... vekilinin yeni hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi için dosya Dairemize gelmiş, Dairemizce kararın onanmasına karar verilmiştir.
Bu kez davalı ... vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı ... vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı ... vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 168,30 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalı ...'tan alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 05/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.