Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/2457 Esas 2022/6662 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/2457
Karar No: 2022/6662
Karar Tarihi: 05.10.2022

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/2457 Esas 2022/6662 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalı borçlu, faturaya dayalı alacak uyarınca yapılan ilamsız icra takibine itiraz etmiş ve davada kötü niyet iddiasıyla icra inkar tazminatı talep edilmiştir. Mahkeme, faturanın tek başına alacağı ispatlamaya yetmediğini, davalının imzasını içermeyen faturaların da ispatlama yeterliliğinin olmadığını belirtip, davayı reddetmiştir. İstinaf başvurusu da reddedilmiştir. Temyiz istemine ilişkin kararda bir isabetsizlik olmadığı gerekçesiyle Bölge Adliye Mahkemesinin kararı onanmıştır.
HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir. HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ise davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilerek Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın onanmasına hükmedilmiştir. HMK'nın 372. maddesi gereğince işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
11. Hukuk Dairesi         2021/2457 E.  ,  2022/6662 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 4. HUKUK DAİRESİ

    Taraflar arasında görülen davada Şebinkarahisar Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 12.03.2020 tarih ve 2018/227 E. - 2020/70 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi'nce verilen 01.02.2021 tarih ve 2021/85 E. - 2021/157 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
    Davacı vekili, müvekkilince davalı borçlu aleyhine faturaya dayalı alacak uyarınca Şebinkarahisar İcra Müdürlüğü'nün 2018/131 Esas sayılı dosyası üzerinden ilamsız icra takibine başlandığını, söz konusu takibin davalının haksız ve kötü niyetli itirazı uyarınca durduğunu ileri sürerek icra takibine vaki itirazın iptali ile takibin devamına, davalı aleyhine icra inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, tek başına faturanın alacağın varlığını ispata elverişli olmadığını, fatura muhteviyatındaki malların tesliminin ispatının da gerektiğini, müvekkilinin dava ve takibin dayanağı faturalara konu malları teslim almadığını savunarak davanın reddiyle davacı aleyhine tazminata hükmedilmesini istemiştir.
    Mahkemece yapılan yargılama, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davacının alacağa esas 25 adet faturanın 23 adedinde davalının imzası bulunmadığı, bu faturaların davacının ticari defterlerine işlendiği, faturalardaki malın davalıya teslim edildiğine dair davalının imzası bulunmadığı, faturaların tek başına alacağı ispatlamaya yeterli olmadığı, davalının imzasını içermeyen faturaların alacağı ispatlamaya yeterli olmadığı, fatura kapsamındaki malın teslim edilip edilmediği hususunun davacı tarafından ispatla sorumlu olduğu gerekçesiyle ispatlanamayan davanın reddine, davalı fatura alacağından dolayı takip yaptığı, davalı hakkındaki takibin kötü niyetli olarak takip başlatıldığı davalı tarafından ispatlanamadığından davalı vekiline kötü niyet tazminat talebinin reddine karar verilmiş, kararı davalı vekili istinaf etmiştir.
    İstinaf mahkemesince, ilk derece mahkemesi kararının usul ve yasaya uygun olduğu, istinaf nedenlerinin yerinde olmadığı gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
    Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 05/10/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara