Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/2663 Esas 2022/6719 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi, davalıların istinaf başvurularını esastan reddetti. Davacının müvekkilinin markasına dayanarak yaptığı itirazın reddedildiği belirtildi. Davacı, davanın kötü niyetle açıldığını ileri sürerek TPMK YİDK kararının iptalini talep etti. Trial, davalının marka başvurusu ile davacının itiraz ettiği marka arasında benzerlik olduğunu belirterek TPMK'nın kararının iptaline hükmetti. Bölge Mahkemesi de davalıların istinaf başvurularını reddetti. Temyiz istemi de reddedildi ve mahkeme kararı onandı. HMK'nın 353/1-b.1 maddesi gereğince istinaf başvuruları esastan reddedildi. HMK'nın 370/1 maddesi uyarınca kararın onanmasına karar verildi. HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyası İlk Derece Mahkemesine gönderilecek ve kararın bir örneği Bölge Adliye Mahkemesine gönderilecektir.
Kanun Maddeleri:
HMK'nın 353/b-1, 370/1 ve 372. maddeleri.

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 04.03.2019 tarih ve 2017/423 E. - 2019/77 K. sayılı kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 05.02.2021 tarih ve 2019/888 E. - 2021/104 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının 2016/59305 numaralı "222 shoes" ibareli marka tescil başvurusuna, müvekkilinin 2008/39890 sayılı "es222" ibareli markasına dayanılarak yaptığı itirazın, TPMK YİDK’nın 2017-M-7797 sayılı kararı ile reddedildiğini, itiraza konu markaya "SHOES" kelimesinin eklenmesi suretiyle yeni ve özgün bir marka oluşturulmaya çalışılmışsa da başarılı olunamadığını, "SHOES" kelimesinin" jenerik isim olup ayırt edicilikten yoksun bulunduğunu, taraf markalarında vurgunun doğrudan “222” ibaresi üzerinde toplandığını, bu durumun markaları en azından ticari ve ekonomik bağlantı bulunduğu ihtimaline yol açacak miktarda benzer kıldığını, söz konusu markanın seçiminin tesadüf olamayacağından, işbu başvurunun kötü niyet kapsamında yapıldığını ileri sürerek, TPMK YİDK kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, müvekkili kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Diğer davalı ... vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalının 2016/59305 numaralı ve "222 SHOES" ibareli "Müşterilerin malları elverişli bir şekilde görmesi ve satın alması için Ayak giysileri: ayakkabılar, terlikler, sandaletler. mallarının bir
araya getirilmesi hizmetleri" sınıfında tescil başvurusu yapılan markası ile davacının itirazında ileri sürdüğü 2008/39890 numaralı ve "es222" ibareli "Ayakkabı,çanta, kemer tamiri" sınıfını kapsayan markası arasında, görsel ve sesçil olarak, ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede benzerlik oluştuğu, her iki markada "222" ibaresinin asli unsur olarak yer aldığı, birbiriyle bağlantılı işletmeye ait markalar olarak algılanabileceği gerekçesiyle davanın kabulüne, TPMK'nın 2017-M-7797 sayılı YİDK kararının iptaline karar verilmiş, hükme karşı davalı TPMK vekili ve davalı şahıs vekili istinaf yoluna başvurmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, davalı ... vekili ile davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekilinin istinaf başvurularının HMK'nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı ... vekili ile davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalılar vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı TPMK'dan alınmasına, alınmadığı anlaşılan 80,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı ...'dan alınmasına, 06/10/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.