Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/2292 Esas 2022/6736 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, davalının endüstriyel tasarım tescilli ürünlerinin yenilik ve ayırt edicilik unsuru taşımadığını ileri sürerek, bu tasarımların hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep etmiştir. Mahkeme, davanın kabulüne karar vermiş, davalı da istinaf talebinde bulunmuştur. Bölge Adliye Mahkemesi, davalı vekilinin yerinde görülmeyen istinaf isteminin esastan reddine karar vermiş, bu karar temyiz edilmiştir. Yapılan yargılama sonucunda, kararda bir isabetsizlik olmadığı anlaşıldığı için, Bölge Adliye Mahkemesi kararı onamıştır. Karara karşı yapılabilecek işlemler HMK'nın 372. maddesi uyarınca ilgili mahkemeye gönderilmiştir. Kararda ise 554 sayılı KHK’nın 10. maddesi ile HMK'nın 353/1-b-1 maddesi uyarınca, davalının ürünlerinin nihai kullanıcı tarafından kullanım esnasında görülemeyeceği tespit edildiği için, söz konusu tasarımların koruma kapsamına girmediği belirtilmiştir.

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 16. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 1.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 22.06.2017 tarih ve 2015/153 E. - 2017/147 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi'nce verilen 04.12.2020 tarih ve 2017/6856 E. - 2020/2107 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı adına tescilli 2012 /01517, 2013/04710 ve 2011/06760 tescil numaralı endüstriyel tasarım tescil belgelerine konu tasarımların yenilik ve ayırt edicilik unsuru taşımadığını, 554 sayılı KHK’nın 10. maddesine göre koruma kapsamına girmediğini ileri sürerek, söz konusu tasarımların hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karara karşı davalı vekili istinaf talebinde bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, mahkemece alınan bilirkişi raporuyla davalı tasarımlarının nihai kullanıcı tarafından kullanım esnasında görülemeyeceğinin tespit edildiği gerekçesiyle HMK'nın 353/1-b-1 maddesi gereğince davalı vekilinin yerinde görülmeyen istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 06/10/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.