Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/5415 Esas 2022/6715 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 14. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Bakırköy 3. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 25.11.2021 tarih ve 2021/745 E. - 2021/1114 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi'nce verilen 09.06.2022 tarih ve 2022/316 E. - 2022/777 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin emekli olduktan sonra Şeyda Turizm Ltd. Şti.'nde çalıştığı, 19.08.2010 ile 15.12.2010 tarihleri arasındaki sigortalılığının iptal edilerek emekliliğinin sonlandırıldığını , SGK tarafından müvekkilinin aleyhine 87.279,29 TL borç çıkarılarak icra takibine başlanıldığını ve itiraz üzerine itirazın iptali davası açıldığını, müvekkilince Bakırköy 4. İş Mahkemesinin 2020/197 Esas sayılı dosyasında açılan itirazın iptali davasında Şeyda Turizm Tic. Ltd. Şti ve Sosyal Güvenlik Kurumu'na karşı hizmet tespiti davası açması için süre verildiğini, müvekkilince Bakırköy 3. İş Mahkemesinin 2021/96 Esas sayılı dosya ile hizmet tespit davası açtığını, ancak Şeyda Turizm Tic. Ltd. Şti'nin ticaret sicilinden re'sen terkin edildiğinin yargılamada öğrenildiğini, taraf teşkilinin sağlanması açısından Bakırköy 3. İş Mahkemesince 09.07.2021 tarihinde ihya davası açmak için süre verildiğini ileri sürerek, bahse konu dava süreleri ile sınırlı olmak ve dava süreci sonucunda eski haline getirilmek üzere, Şeyda Turizm Nakliyat İnşaat Tic. Ltd. Şti'nin tüzel kişiliğinin ihyasına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin TTK'nın 32. ve Ticaret Sicili Yönetmeliğinin 34.maddesi hükmü çerçevesinde işlem yaptığını, işlemde hukuka aykırılık bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre, ihyası talep edilen şirketin 18/02/2015 tarihinde terkin edildiği, dava tarihi itibariyle 5 yıllık hak düşürücü sürenin dolduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hükme karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, HMK'nın 353/1.b.1. maddesi uyarınca, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 06/10/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.