Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/6029 Esas 2022/6762 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi, bir icra takibine itirazın iptali talebiyle açılan davada, davalı lehine kesinleşen kısım temyiz sınırı altında kaldığından, davalının temyiz isteminin reddine karar verdi. Kararın nedeni ise 6100 sayılı HMK'nın 346/2. maddesi uyarınca kesinleşen kararlara ilişkin temyiz isteminin Bölge Adliye Mahkemesi tarafından değerlendirilmesi gerektiği ancak aynı maddenin kıyasen uygulandığında Yargıtay'ın da bu konuda karar verebileceği olduğundan, davalının temyiz isteminin reddine karar verilmiştir. Kararda 6100 sayılı HMK'nın 346/2. ve 366. maddelerine atıfta bulunulmuştur.

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 22. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 12. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 21.03.2019 tarih ve 2016/539 E- 2019/360 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi'nce verilen 29.06.2022 tarih ve 2019/1817 E- 2022/949 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dava, 102.735,35 TL alacak için başlatılan icra takibine itirazın iptali talebine ilişkindir. Karar tarihi olan 29.06.2022 itibariyle Bölge Adliye Mahkemesi temyiz kesinlik sınırı 107.090,00 TL olup bu meblağın altında kalan hükümlerin 6100 sayılı HMK'nın 362/1-a. bendi uyarınca kesin nitelikte olduğu, mahkemece davanın kısmen kabulü ile 102.491,27 TL alacağa ilişkin itirazın iptaline karar verildiği, davalı aleyhine hükmedilen miktarın temyiz kesinlik sınırı altında kaldığı anlaşılmaktadır. 6100 sayılı HMK'nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanunun 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bu yolda karar verilebileceğinden, davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin miktar yönünden REDDİNE, işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 10/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.