Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/6157 Esas 2022/6766 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara 7. Asliye Ticaret Mahkemesi'nde görülen bir dava sonrası, davacı ve davalıların istinaf etmesi sonucunda verilen kararın üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi, kararın incelenmesi sonucu asıl davanın davalı şirket tarafından reddedilmesi, diğer davalıların kısmen kabul edilmesi ve birleşen davanın kısmen kabul edilmesi kararı verdi. Ancak, kararın temyiz isteminin reddine karar verildiği belirtilerek dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderileceği ve ödenen peşin temyiz harcının iadesi yapılabileceği ifade edildi.
Kanun Maddeleri: 6100 sayılı HMK'nın 362/1-a. bendi, 366. maddesi, 346/2. maddesi.

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ
BİRLEŞEN DAVADA
BİRLEŞEN DAVA : ANKARA 7. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİNİN 2015/361 ESAS



TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 18.12.2019 tarih ve 2014/1691 E. - 2019/914 K. sayılı kararın asıl ve birleşen davada davacı vekili ile asıl davada davalı Ege Ulaşım Taşımacılık ve Tic. A.Ş. vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 02.06.2022 tarih ve 2021/751 E. - 2022/731 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi asıl ve birleşen davada davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Asıl ve birleşen dava, taşıma sözleşmesine dayalı asıl davada 84.310,27 TL (27.989,60 EURO) zarar ve taşıma bedeli olan 1.608,21 TL’nin, birleşen davada 86.706,18 TL (27.989,60 EURO) zarar ve taşıma bedeli olan 1.608,21 TL’nin davalılardan tahsili istemine ilişkindir. Karar tarihi olan 02.06.2022 itibariyle Bölge Adliye Mahkemesi temyiz kesinlik sınırı 107.090,00 TL olup bu meblağın altında kalan hükümlerin 6100 sayılı HMK'nın 362/1-a. bendi uyarınca kesin nitelikte olduğu, Bölge Adliye Mahkemesince asıl davanın davalı şirket yönünden reddine, diğer davalılar yönünden 33.691,61 TL (11.185,05-EURO) ve 1.608,21 TL olmak üzere kısmen kabulüne, birleşen davanın 34.649,05 TL (11.185,05-EURO) ve 1.608,21 TL olmak üzere kısmen kabulüne karar verildiği, davacı taraf için asıl davada davalı şirket açısından reddedilen 84.310,27 TL (27.989,60 EURO) ve 1.608,21 TL’nin, diğer davalılar için reddedilen 50.618,67 TL (16.804,55 EURO) ve 1.608,21 TL’nin, birleşen davada reddedilen 52.057,14 TL (16.804,55 EURO) ve 1.608,21 TL’nin temyiz kesinlik sınırı altında kaldığı anlaşılmaktadır. 6100 sayılı HMK'nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanunun 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bu yolda karar verilebileceğinden, asıl ve birleşen dava davacısı vekilinin asıl ve birleşen davaya yönelik temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, asıl ve birleşen dava davacısı vekilinin asıl ve birleşen davaya yönelik temyiz isteminin miktar yönünden REDDİNE, işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden asıl ve birleşen davada davacıya iadesine,10/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.