Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/6008 Esas 2022/6784 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : KAYSERİ BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ
BİRLEŞEN DAVA : KOZAKLI ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ'NİN 2018/42 ESAS



TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Kozaklı Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 22.10.2020 tarih ve 2017/186 E. - 2020/83 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin ayrı ayrı esastan reddine dair Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’nce verilen 25.05.2022 tarih ve 2022/1202 E. - 2022/1200 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi asıl ve birleşen davada davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Asıl ve birleşen dava icra takibine konu edilen 50.000,00 TL bedelli bono ile 4.100 USD bedelli bono nedeniyle borçlu bulunulmadığının tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece asıl ve birleşen davanın reddine karar verilmiştir. 6100 sayılı HMK’nın “Temyiz Edilemeyen Kararlar” başlığını taşıyan 362/1-a maddesiyle, Bölge Adliye Mahkemelerince verilen ve miktar veya değeri 40.000,00 TL’yi geçmeyen davalara ilişkin olarak verilen kararlara karşı temyiz kanun yoluna başvurulamayacağı hüküm altına alınmıştır. Bu miktar, karar tarihi olan 25/05/2022 tarihi itibariyle 107.090,00 TL’dir. Asıl dava değeri 64.820,00 TL, birleşen dava değeri 54.204,72 TL olup yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı anlaşılmaktadır. HMK'nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanun'un 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bu yolda karar verilebileceğinden, davacı vekilinin kesin olan karara yönelik temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin miktar yönünden REDDİNE, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden asıl ve birleşen davada davacıya iadesine,
10/10/2022 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.