MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, davalı kooperatifin üyesi olduğunu, kooperatife müracaat ettiğinde üyelikten çıkarıldığını ve makbuz karşılığında parasının kendisini temsile yetkili olmayan bir kişiye ödendiğini öğrendiğini, müvekkiline herhangi bir ödeme yapılmadığını ileri sürerek, kendisine ödenmesi gereken 21.200,00 TL"nin tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı kooperatif vekili,alacağın zamanaşımına uğradığını, davacının alacağının 314033 no"lu çekle Yapı Kredi Bankası hesabından çekildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve hükme esas alınan bilirkişi raporuna göre, davacının davalıdan 21.200,00 TL alacaklı olduğu, davalının özenli ve müdebbir bir davranış göstermeyerek gerçek alacaklıya vermesi gereken çeki muhatabına vermeyerek davacıyı mağdur ettiği gerekçesiyle, davanın kabulü ile 21.200,00 TL alacağın 30.11.2005 tarihinden itibaren yasal faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2) 1163 sayılı Kooperatifler Kanunu 17. ve kooperatif anasözleşmesinin 15. maddelerinde kooperatiften çıkma payının ne zaman ödeneceğine ilişkin hükümler düzenlenmiştir. Buna göre, davacı hakkında davalı kooperatifçe verilen ihraç kararının kesinleşmesini izleyen yılın bilançosunun kabul edildiği genel kuruldan bir ay sonra davalı kooperatif temerrüte düşer.
Bu durumda mahkemece davacının ihraç kararının kesinleştiği tarihi izleyen yılın bilançosunun kabul edildiği genel kurul tarihinden bir ay sonrasından itibaren temerrüt faizine hükmedilmesi gerekirken, davacının ihracına dair yönetim kurulu kararı tarihinden itibaren temerrüt faizine hükmedilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) no"lu bentte açıklanan nedenle, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) no"lu bentte açıklanan nedenle davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 27.12.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.