Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/5227 Esas 2022/6796 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalı tarafın temyiz talebi, hüküm gereği ödediği tutarın temyiz sınırının altında kalması nedeniyle reddedilmiştir. HUMK 427. maddesi, 5236 sayılı Kanun'un 19. maddesiyle eklenen Ek-Madde 4'e göre, 2021 yılı için temyiz sınırı 4.270,00 TL'dir. İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Yargıtay tarafından da reddine karar verilebileceği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- HUMK 427. madde
- 5236 sayılı Kanun'un 19. maddesi
- Ek-Madde 4
- İçtihadı Birleştirme Kararı (01/06/1990, 3/4)

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul 13. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 15.01.2021 gün ve 2016/262 E. - 2021/59 K. sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
5219 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanun'un 19. maddesiyle HUMK'ya eklenen Ek-Madde 4'te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2021 yılı için 4.270,00 TL'dir. Davalı aleyhine hükmedilen meblağın 3.313,83 TL olduğu ve yukarıda yazılı madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı anlaşılmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01/06/1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı vekilinin temyiz isteminin miktardan reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin miktar yönünden REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 10/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.