Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/5392 Esas 2022/6894 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalı banka ile davacı işletme arasında imzalanan üye işyeri sözleşmesi gereği, davacıya POS cihazı tahsis edilmiş ve yapılan işlemler sonucu hesabına bloke konulmuştur. Davacı, haksız bloke uygulamasının kaldırılmaması nedeniyle tahsil edilemeyen 7.650 TL'nin işlem tarihinden tahsil tarihine kadar işleyecek en yüksek faiz oranı üzerinden tahsil edilmesi talebinde bulunmuştur. Sulh hukuk mahkemesince kabul edilen davanın temyiz edilmesi sonucu, Yargıtay tarafından dosyadaki bilgiler ve bozma kararı göz önünde bulundurularak davalı vekilinin tüm temyiz itirazları reddedilmiştir. Aktif dava ehliyeti yokluğundan dolayı dava, davacı ... yönünden reddedilirken, davalı banka tarafından bloke konulan 7.650 TL'nin 20/12/2012 tarihinden itibaren %13,75 temerrüt faizi işletilerek tahsili kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- Türk Borçlar Kanunu (TBK) madde 125
- Türkiye Cumhuriyeti Anayasası madde 141

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ




TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 8. Sulh Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 12.11.2020 tarih ve 2018/1020 E. - 2020/711 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ...'ya ait işyerinde davalı bankanın POS makinesinin mevcut olduğunu, 25.12.2009 tarihinde POS makinesiyle 7 kalem işlem ile toplam 7.650,00 TL kontör satışı yapıldığını, müvekkili ...’nın yetkili vekili diğer davalı ... tarafından davalı bankaya müracaatta hesaba bloke konulduğunun öğrenildiğini, haksız bloke uygulamasının kaldırılmadığını ileri sürerek 7.650,00 TL'nin işlem tarihinden tahsil tarihine kadar işleyecek en yüksek faiz oranı üzerinden hesaplanacak faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili ile davacı ... arasında imzalanan üye işyeri sözleşmesi gereğince davacının iş yerine pos cihazı tahsis edildiğini, 25.12.2009 tarihinden gerçekleştirilen işlemlerin kart hamilleri tarafından kabul edilmemesi üzerine, chargeback sürecinin başladığını, üye işyeri sözleşmesi çerçevesinde hesaba bloke konulduğunu, chargeback süresi sonunda da blokenin kaldırıldığını belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya ve tüm dosya kapsamına göre; davacı ... hakkında açılan davanın kabulü ile 7.650,00 TL'nin 20/12/2012 tarihinden itibaren %13,75 temerrüt faizi işletilmek sureti ile davalıdan tahsiline ve davacı ... ile davalı banka arasında üye iş yeri sözleşmesi akdedildiği, sözleşmede imzası bulunmayan davacı ...’ın, sözleşmeye konu iş yerinin işleteni ...'nın vekili olarak hareket ettiği gerekçesiyle davacı ... yönünden açılan davanın aktif dava ehliyeti yokluğundan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 468,17 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 11/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.