MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

-KARAR-

1-) Taraflar arasındaki uyuşmazlık, Kooperatifler Kanunu’nun uygulanmasından kaynaklanmakta olup, 1163 sayılı Kooperatifler Kanunu’nun 99. maddesi uyarınca bu tür davalarda basit muhakeme usulü uygulanmaktadır. Temyiz tarihi itibariyle yürürlükte olan HUMK.nun 176/11. madde ve bendinde ise basit yargılama usulüne bağlı tutulan dava ve işlere adli ara vermede de bakılacağı öngörülmüştür.
Mahkeme ilamı, davacı vekiline 15.08.2011 tarihinde tebliğ edilmiş olup, karar, HUMK`nun 432/1. madde hükmünde yazılı 15 günlük yasal temyiz süresi geçirildikten sonra 09.09.2011 günü temyiz edilmiştir. Aynı Yasa’nın 432/4. maddesi uyarınca süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 esas, 1990/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince Yargıtay tarafından da karar verebileceğinden, davacılar vekilinin temyiz isteminin süre yönünden reddine karar vermek gerekmiştir.
2-) Davalı vekilinin temyizine gelince ;
Karar davalı vekiline 25.08.2011 tarihinde tebliğ edilmiş, davacının temyiz dilekçesi ise davalıya 03.10.2011 tarihinde tebliğ edilmiş, davalı vekili 30.09.2011 tarihinde kararı temyiz etmiştir. Davacı vekilinin temyiz istemi süresinde olmadığından, temyize katılma yolu ile temyiz de esasen mümkün olamayacağından, davalı vekilinin katılma yolu ile temyiz hakkının doğmadığının kabulü gerekir. Bu itibarla, davalı vekilinin temyiz isteminin de reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin süre yönünden reddine, 2. bentte açıklanan nedenlerle de davalı vekilinin katılma yolu ile temyiz isteminin REDDİNE, 26.12.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.