Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/5706 Esas 2022/6939 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalı vekili tarafından karar düzeltme isteğinde bulunulan bir davada, Hukuk Dairesi, davalının karar düzeltme isteğinin reddine karar vermiştir. Dava, taraflar arasında cari hesap ilişkisiyle ilgilidir ve davacı, davalıya ürün satışı nedeniyle fatura bedeli olarak 19.543,25 TL talep etmektedir. Davalı ise, bu bedele karşılık iki adet 19.332,88 TL bedelli fatura düzenlemiş ve hesap mutabakatını sağlamıştır. Mahkeme, 19.543,25 TL alacağı kısmen kabul ederek, davalıdan tahsil edilip davacıya verilmesine karar vermiştir. Daha sonra, davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur. Ancak, Hukuk Dairesi, davalının karar düzeltme isteğinin gerekçeye uygun olmadığını kararlaştırmıştır. Karar düzeltme harcı ödenmesi gerektiği belirtilerek, takdiren 709,50 TL para cezasının Hazine’ye gelir kaydedilmesine hükmedilmiştir.
Kanun Maddeleri: HUMK 440, HUMK 442, 3506 Sayılı Yasa, HUMK 442/3.

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 5. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 25.11.2020 gün ve 2019/347 - 2020/733 sayılı kararı onayan Daire'nin 14.06.2022 gün ve 2021/1111 - 2022/4821 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, taraflar arasında cari hesap ilişkisi olduğunu, davacının ürün satışı nedeniyle davalıya 4 adet fatura içeriğindeki malları satıp teslim ettiğini, toplam 19.543,25 TL fatura bedelinin ödenmediğini, davalının bu fatura bedellerine karşılık olarak davacı için iki adet fatura düzenleyip hesap mutakabatının sağlandığını iddia ettiğini, hizmet bedeli ve mağaza açılışı açıklamalı 19.332,88 TL bedelli faturaların dayanağı olmadığını ileri sürerek, 2 adet 19.332,88 TL bedelli faturalar nedeniyle davacının davalıya borçlu olmadığının tespitini, 4 adet 19.543,25 TL bedelli faturalardan kaynaklanan alacağının tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılamada, mahkemece benimsenen bilirkişi raporuna göre, davanın kabulüne, 19.543,25 TL alacağın 13.01.2012 tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalı şirketten alınarak davacı şirkete verilmesine, dava tarihinden sonra davalı tarafça yapılan 01.11.2012 tarihli 210,37 TL ödeme ile 01.08.2013 tarihli davalı tarafça düzenlenen 349,07 TL bedelli faturanın infaz aşamasında dikkate alınmasına dair verilen kararın davalı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Davalı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 168,30 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 12/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.