Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/3905 Esas 2022/6909 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ(ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ SIFATIYLA)

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Manisa 3. Asliye Hukuk Mahkemesi'nce verilen 22.11.2019 gün ve 2017/424 - 2019/356 sayılı kararı onayan Daire'nin 16.11.2021 gün ve 2020/4192 - 2021/6259 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalının müvekkili şirkette 22.09.2009 tarihinde çalışmaya başladığını, davalının çalıştığı işyerinde daha önce ele geçirdiği imzalı ve yazısız kağıdı 325.000,00 TL bedelli kambiyo senedi haline getirerek takibe koyduğunu ileri sürerek müvekkilinin takip nedeniyle borçlu olmadığının tespitine, takibin iptaline ve %40 tazminata hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, dava konusu senedin kambiyo senedi vasıflarına sahip olduğunu, senedin kayıtsız şartsız borç ikrarı içerdiğini ve soyutluk ilkesine tabi olduğunu, davacı tarafın iddiasını kesin delillerle ispatlaması gerektiğini savunarak davanın reddini ve davacı aleyhine tazminata hükmedilmesini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre, davacı şirketin kıymetli evrak niteliğindeki davaya konu bonodan kaynaklanan borçtan sorumlu olduğu gerekçesiyle davanın reddine, davacının İİK'nın 72/4. maddesi uyarınca asıl alacağın %20'si oranında tazminat ile sorumlu tutulmasına dair verilen karar davacı vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Bu kez davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 168,30 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 12/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.