Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/5662 Esas 2022/6936 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 1. FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ




TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi'nce verilen 24.11.2020 gün ve 2019/4 - 2020/214 sayılı kararı onayan Daire'nin 31/05/2022 gün ve 2021/2150 - 2022/4260 sayılı kararı aleyhinde davacı-karşı davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı-karşı davalı vekili, müvekkilinin telif hakkı sahibi olduğu “Ali Baba ve Kırk Haramiler” adlı sinema eseriyle ilgili olarak davalının bir kısım yayın şirketlerine ihtarname çekerek mesnetsiz hak iddiasında bulunduğunu, bu ihtarnamenin hak sahipliğinden doğan haklara tecavüz oluşturduğunu, eylemin 5846 sayılı Yasa'nın 71/5, TTK’nın 56, 57/1, 58, TBK’nın 48. maddelerine aykırılık teşkil ettiğini, eser işletme belgesi ve onaylı sansür belgesinden anlaşılacağı üzere filmin müvekkiline ait olduğunu, filmin 1971 yılında müvekkili şirketin ortağı ve yönetim kurulu üyesi ..... murisi “Er Film-Berker İnanoğlu” tarafından vücuda getirildiğini, davalının hak sahipliği iddiasının geçerli bir belgeye dayanmadığını ileri sürerek vaki ve muhtemel tecavüzün önlenmesini, 50.000.-TL manevi tazminatın tahsilini talep etmiş, karşı davanın reddini istemiştir.
Davalı-karşı davacı vekili, müvekkilinin davaya konu filme ortak yapımcı sıfatı ile sahip olunan tüm mali hakları dava dışı Hulki Saner'in varisleri ile 05.09.2009 tarihinde imzalanan sözleşme ile devraldığını, Türkiye Sinema Eseri Sahipleri Birliği tarafından verilen yazı ile filmin %50 hissesinin Saner Film'e ait olduğunu, Kültür ve Turizm Bakanlığı nezdinde bu filme ilişkin tutulan beyannamede filmin Saner-Er Film ortak yapımı olduğunun
görüldüğünü, davacının film üzerinde tek hak sahibi gibi davranarak belge tanzim ettiğini ileri sürerek, müvekkilinin muvafakati ve haberi olmaksızın dava konusu film ile ilgili tasarrufta bulunan davacının tecavüzün meni ve refine karar verilmesini talep etmiş, asıl davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada, asıl davada davacının aktif dava ehliyetinin bulunmaması nedeniyle davanın usulden reddine, karşı davanın kabulüne, tecavüzün men’ine ve ref’ine dair verilen kararın davacı-karşı davalı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Davacı- karşı davalı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı-karşı davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı-karşı davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 168,30 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 1.419.-TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacı-karşı davalıdan alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine, 12/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.