Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1356 Esas 2022/6998 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi tarafından verilen kararda, davacı vekili İhale Sözleşmesi kapsamında teslim edilmeyen 150 adet otobüs nedeniyle sözleşmenin feshedildiği ve fesih tarihinde ifaya ekli cezai şartın istenebileceği kararına itiraz edilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi, fesih nedeniyle taraflar arasındaki sözleşmenin haklı nedenle feshinden kaynaklı tazminatların istenebileceği, ancak hiç teslim edilmeyen otobüsler için gecikme cezası talep edilmesinin kanun hükmüne uygun olmadığı gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf talebinin kabul edilerek davanın reddine karar verilmiştir. Kararda Borçlar Kanunu'nun 158/2 ve Türk Borçlar Kanunu'nun 179. maddeleri ile Kamu İhale Sözleşmeleri Kanunu'nun 20, 22 ve 35. maddeleri değerlendirilmiştir.

MAHKEMESİ : İZMİR BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 17. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İzmir 4. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 02.03.2018 tarih ve 2016/784 E- 2018/255 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi'nce verilen 01.10.2020 tarih ve 2018/1553 E- 2020/1001 K. sayılı kararın duruşmalı olarak Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, duruşma için belirlenen 11.10.2022 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davacı vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı ile aralarında imzalanan sözleşme kapsamında 11.05.2012 tarihine kadar teslimi gereken 150 adet otobüsün teslim edilmemesi nedeni ile kamu ihale mevzuatı gereğince verilen 30 günlük cezalı sürenin sonu olan 11.06.2012 tarihi mesai bitimi itibariyle sözleşmenin feshedildiğini, Kamu İhale Sözleşmeleri Kanunu'nun 20 ve 22. maddeleri ile ihaleye ait sözleşmenin 35. maddesi uyarınca 30 gün karşılığı olarak hesaplanan cezai şartın 800.431,74 TL hesaplandığını, davacının alacağı mahsup edilmekle, 795.092,44 TL alacağın fesih tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının kesin teminat mektubunu nakte çevirdiğini, idarenin her türlü zararının bu suretle fazlası ile karşılandığını savunarak davanın reddini savunmuştur.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamı uyarınca dava konusu sözleşmenin imzalandığı tarihte yürürlükte olan 818 sayılı Borçlar Kanunu'nun 158/2 (6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 179.) maddesi gereğince borcun kararlaştırılan yerde veya zamanda ifa edilmemesi durumunda ceza ödenmesi kararlaştırılmışsa ifaya eklenen cezai şart söz konusu olacağından, davacı işveren taraflar arasında imzalanan sözleşmeyi feshetmiş olup, ifaya ekli ceza isteyemeyecek olmakla birlikte sözleşme 4735 sayılı Yasa'nın 20. maddesi hükmüne göre verilen 30 günlük cezalı süreye rağmen işin tamamlanmaması nedeniyle feshedildiğinden, kural olarak fesih halinde ifaya ekli cezai şart istenemez ise de feshedilemeyen bu süre için tahakkuk edecek cezai şartın istenebileceği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili istinaf etmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince dosya üzerinden yapılan incelemede, davacının davasına konu ettiği ve sözleşmenin 34/2. maddesinde yer alan gecikme cezasını hak edebilmesi için ortada geç de olsa bir teslimatın söz konusu olması ve 10 günlük ihtarda verilen önel ile fiili teslim arasındaki sürede teslimatın yapılmamış olması gerektiği, somut olayda sözleşmenin haklı nedenle feshedildiği, bu durumda sözleşmeyi fesheden alıcının talep edebileceği tazminatların haklı nedenle fesihten kaynaklı tazminatlar olduğu, hiç teslim edilmeyen otobüsler için, ayrıca gecikmiş teslimden kaynaklı gecikme cezasını talep etme ve bu tazminatı hak etme durumunun taraflar arasındaki sözleşme içeriğine ve kanun hükmüne uygun olmayacağı gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf talebinin kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, dava ile ilgili yeniden hüküm kurulmasına, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK'nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 13/10/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.